• De vrijheid van vergadering en vereniging (artikel 15, de VN-Verdrag inzake de Rechten van het Kind)
• Recht op een hoog niveau van lichamelijke en geestelijke gezondheid (artikel 24, de VN-Verdrag inzake de Rechten van het Kind)
Het wordt bekritiseerd door het VN-Comité voor de Rechten van het Kind
< p> Het Comité van de Verenigde Naties over de rechten van het kind, in zijn afsluiting Bij het Verenigd Koninkrijk in oktober 2008, kwam sterk tegen het gebruik van de Mosquito apparaat.
Het Comité spreekt zijn bezorgdheid uit over de door de Mosquito apparaat op de vrijheid van verkeer en vreedzame vergadering van kinderen beperkingen, en aanbevolen dat de Britse regering te heroverwegen het gebruik ervan, voor zover deze rechten in strijd voor de kinderen. Zij merkt op dat het recht op vrijheid van beweging en vreedzame vergadering zijn essentieel voor de ontwikkeling van kinderen, en volgens artikel 15 van het Verdrag kan alleen worden onderworpen aan zeer beperkte restricties.
Het is mogelijk illegale
Gezien het feit dat de Mosquito apparaat in staat is, in zijn gewone gebruik van het plegen van een criminele aanval in de zin van artikel 2 van de niet-fatale Misdrijven tegen de persoon Act, 1997, en daarom zijn de gebruikers zelf overlaten onderworpen aan strafrechtelijke vervolging.
Het is discriminatie op grond van leeftijd
artikel 14 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens stelt dat de rechten opgenomen in het Verdrag wordt verzekerd, voor allen, zonder discriminatie op welke grond dan ook.
Het recht om vrij te zijn van discriminatie is een onvoorwaardelijk recht en het gebruik van de Mosquito mag discrimineren op grond van leeftijd te worden beschouwd, aangezien het specifiek is gericht op kinderen en jongeren.
Het is willekeurig
De Mosquito apparaat treft alle kinderen en jongeren, niet alleen degenen die betrokken zijn bij criminele of anti-sociaal gedrag. Het is eveneens storend voor een baby in een kinderwagen als een tiener gooien van stenen.
Een soortgelijk apparaat gericht alle volwassenen of alle ouderen zouden waarschijnlijk worden begroet met verontwaardiging. Exclusief alle kinderen, ongeacht hun gedrag, uit gedeelde publieke ruimte is simpelweg niet eerlijk. Het is ook onduidelijk of het gebruik van het bedenken van de Equal Status Act zou schenden, 2000.
Het devalueert de kwaliteit