De natie is momenteel politiek gepolariseerd. De essentie van dit schisma is de vermeende rol van de overheid. De Democraten hebben als centrale stelling van de idee dat de overheid moet direct betrokken zijn bij het voldoen aan de materiële noden van al haar burgers; terwijl de Republikeinen op het standpunt dat de primaire functie van de overheid is de veiligheid van de mensen en moeten niet worden betrokken bij enig ander aspect van het leven van de mensen
De theoretische kloof tussen de partijen is immens.
; Maar in de praktijk is er niet veel verschil tussen hen dat de leiding van beide partijen is volledig afhankelijk van de financiële largesse door speciale belangen die, voor het grootste deel, vertegenwoordigt de rijke, namelijk de zakelijke klasse.
< p> De huidige ideeën over de rol van de overheid is om deze reden erg gebrekkig. Ze werken niet, want noch standpunt is gebaseerd op de feilloze inzet voor ethische en morele principes. Dit is de kern van het dilemma niet alleen binnen de grenzen van de Verenigde Staten, maar ook in menselijke samenlevingen algemeen.
Het is het hersenloze nastreven van nationale eigenbelang, geopolitieke geïnspireerde beleid, imperium bouwen en een blinde en een kortzichtige zicht van de nationale soevereiniteit die heeft geleid tot exorbitante militaire budgetten, de opslag van massavernietigingswapens en uiteindelijk oorlog. Het is militarisme dat dwarsboomt en vaak ontkent de menselijke vooruitgang; het is de onbegrensde gebruik van geweld om zelfzuchtige doeleinden dat onze gezamenlijke menselijkheid ondermijnt bereiken.
Ik stel voor een radicaal andere reden van bestaan voor de overheid.
In mijn gedachten, de motiverende kracht in de regering nodig heeft om de wereldwijde uitbanning van alle onrechtvaardigheden die de menselijke vooruitgang dwarsbomen zijn. Miljarden mensen in de wereld zijn onnodig lijden aan extreme armoede, ziekten die te voorkomen, vermijdbare honger, aantasting van het milieu en de politieke onderdrukking. Het is volstrekt onaanvaardbaar dat het lot van zoveel mensen is afhankelijk van hun plaats van herkomst.
Deze ongelijkheden worden vooral verergerd door de overheveling van zo veel van de wereldwijde rijkdom aan militaire uitgaven, collectief welzijn en door de schijnbare ongevoeligheid van de welvarende klasse om het lot van de mensen in de wereld, waaronder degenen die in hun eigen land te leven.
Er is geen echte reden waarom mensen niet samen kunnen zorgen voor