Overzicht
Realisme beweert de oudste lichaam van de theorie in de studie van de internationale betrekkingen. Hoofdzakelijk bezig met de studie van oorlog en vrede tussen naties, realisme ziet een wereld die is onvermijdelijk en permanent verdeeld in natiestaten
, bestuurd door rationele
overheden geïnteresseerd in het beschermen van hun beveiliging
.
Realisten zijn verdeeld over hoe ze denken dat de meeste regeringen natuurlijk proberen om dit te doen: de zogenaamde klassieke realisten
beweren dat overheden proberen hun macht zo veel mogelijk (de meer krachtige een staat is, hoe meer het kan verhogen controle op de eigen lot), terwijl de zogenaamde neorealisten
beweren dat staten hun veiligheid kunnen verhogen zonder noodzakelijkerwijs macht beluste (het veiliger een staat is, hoe meer het kan zijn eigen lot te bepalen).
Zoals met alle wetenschappelijke theorieën, is er een verrassende hoeveelheid variatie tussen de theorieën en aannames die door zowel de vermeende en zelf-geïdentificeerde realist geleerden. Zelfs het aantal gedeelde principes onder alle realisten lijkt te zijn in beweging: bijvoorbeeld, Hans Morgenthau geïdentificeerd zes principes, maar volgens Jack Donnelly, Robert Gilpin vindt slechts drie en Randall Schweller geeft eigenlijk zeven
. De meeste college-niveau onderzoeken raken op vijf, en ik zal hier hetzelfde te doen.
Basisprincipes
De fundamentele aanname van alle realistische theorie is dat het internationale systeem (dat wil zeggen, de verzameling van onafhankelijke natie-staten die deel uitmaken van up globale politiek) is anarchistische
: er is geen overkoepelende macht of overheid of de wet die daadwerkelijk belt de schoten. Naties maken hun eigen regels als ze gaan, en zijn verantwoordelijk voor hun eigen zaken. Realisten schrijven deze gang van zaken op de 1648 Verdrag van Westfalen, hoewel dit discutabel.
Dat anarchistisch systeem, bovendien bestaat uitsluitend uit onderdanen
Staten
, en meer specifiek van de deelstaatregeringen. Andere actoren, zoals internationale organisaties en multinationals, worden verondersteld om kleine en onbelangrijke rol spelen in de mondiale politiek. Ten derde, al deze staten zijn rationele medailles en worden gedreven door het doel van de overleven
. Om te overleven - en de veiligheid, of "nationale veiligheid" te realiseren - is de eerste doelstelling van alle landen.
Meestal landen st