Tijdens de jaren 1960 groeide twijfels over de vraag of de toepassing van de doodstraf was constitutionele; de vraag werd gesteld of executie was "wrede en ongebruikelijke straf 'van een soort verboden door de achtste wijziging van de grondwet of dat het overtreden van de eis van de vijfde en veertiende amendementen dat alle personen in de Verenigde Staten moeten worden geboden gelijke bescherming onder de Wet.
Deze twijfels hebben geleid tot een volledige stopzetting van executies voor een decennium, tot de constitutionele problemen werden opgelost door het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten in 1972 in het geval van Furman V. Georgië, maar dit bleek een verwarrende uitspraak zijn. De Hoge Raad oordeelde dat de doodstraf zelf niet in strijd met de Grondwet, maar dat de wijze van toepassing ervan in vele landen deden.
Er werd aangetoond dat de doodstraf was waarschijnlijk op discriminerende wijze worden opgelegd en in het bijzonder dat de zwarten waren veel meer kans om te worden uitgevoerd dan blanken. De beslissing in Furman V. Georgië was onzeker de precieze eisen van de Grondwet voor een geldige doodstraf statuut links, behalve dat het nodig is een systeem voor de toepassing van de doodstraf, die niet discriminerend zijn tegen een ras of andere minority.
Some staten wetgeving aangenomen zou worden het maken van de doodstraf in alle gevallen verplicht veroordelingen voor de misdaad in kwestie, in de veronderstelling dat, als er geen beoordelingsvrijheid bij de toepassing van de straf, kon er geen sprake van discriminatie in de toepassing ervan zijn. Andere staten uitgevaardigd statuten dat voor de doodstraf pas na een speciale hoorzitting, waarbij het gebied van mitigatie en ergernis moesten worden beschouwd, zodat het oordeel systematisch zou worden uitgeoefend in plaats van een willekeurige wijze worden opgelegd.
De grondwettigheid van deze nieuwe statuten werd door de Hoge Raad in een reeks besluiten in 1976 beschouwd, die he