John beschouwd zijn beginjaren als student als ruw. Toegeven aan zijn gebrek aan vertrouwen, vond hij het vervelend om te passen bij de rest van de menigte. Ook, zijnde verhoogd met eerder conservatieve Koreaanse waarden, in tegenstelling tot de vrijere Amerikaanse familie systeem was het moeilijk voor Johannes beide culturen te omarmen zonder dat daarbij bewust beide. Het was niet tot zijn opleiding aan UC Berkeley toen John ontdekt acteren. Hij stond in als vulstof, en werd gecast voor een amateur productie uit het verzoek van een vriend.
Kort daarna nam hij een professionele acterenrol aan de Berkeley Repertory Theaters aanpassing van Maxine Hong Kingstons The Woman Warrior. De rest was history.As kunnen we zien van de afgelopen jaren, de Aziatische acteurs en actrices waren praktisch onzichtbaar als het niet stereotiep als het ging om Hollywood. Terwijl racisme nog steeds doordrongen tijdens de tweede helft van de vorige eeuw werden de Aziatisch-Amerikaanse acteurs geweigerd anders dan die extra functies. In de 1937 verfilming van Pearl S.
Bucks literaire klassieker The Good Earth, die werd beschouwd als een inleiding voor de Amerikanen om de Chinese cultuur, ironisch genoeg, de hoofdpersoon rollen werden gegeven aan acteurs als Paul Muni en Luise Rainer. De reden voor het gieten van westerse acteurs en actrices in de film was uit de producenten angst voor de film niet door de Amerikaanse publiek worden geaccepteerd als gevolg van het hebben van Aziaten spelen de hoofdrol.
Toen Bruce Lee kwam in de scène in de jaren 1970, dat was na zijn eigen ontberingen inzake racisme, Enter the Dragon gemarkeerd een van de eerste stappen van de Aziatische acceptatie en aanwezigheid in het witte doek. Echter, naarmate de tijd bleek, terwijl Bruce Lee en andere vechtsportenfilms dat na kwam vastgestelde fandom, de aanwezigheid van Aziatische actoren werd vervolgens stereotiep. Het leek erop dat op dit moment, met een Aziatisc