Het wrak van de Trinidad Valencera in Kinnego Bay, Donegal.

Er zijn enkele mooie plekken die ik ken dan Kinnego Bay, een spectaculaire fenomeen dat is gebouwd door de krachten van wind en golven over vele jaren en is gelukkig weggestopt uit het zicht van nieuwsgierige ogen langs de kust van de Inis Eoghain ( Inishowen

) schiereiland van Donegal in de Republiek Ierland.

Totally afstandsbediening met zuiver, niet verontreinigd (ijskoud) water, en diepe, schoon, geel zand, is de baai afgeschermd van de wereld door de steile, beboste kliffen dat weinig mensen durven naar beneden - het paradijs, en ideaal voor magere onderdompelen hele zomer lang <. br>

Uit in de baai (we horen) ligt het wrak van de Trinidad Valencera, één van de grootste schepen van de Spaanse Armada, die een paar dagen na het ondersteunen van ernstige schade in een vicieuze storm in de Atlantische zonk in september 1588.

Ze werd geplunderd voor haar schat slechts een paar jaar geleden, maar sinds de plundering werd gedaan door middel van een geaccrediteerde instelling van de moderne tijd zijn we niet toegestaan ​​om die specifieke werkwoord gebruiken want het draagt ​​connotaties van criminaliteit en dat is niet erg aardig . Gelukkig is de bemanning erin geslaagd om veel van wat interesse plunderaars van vandaag zou hebben af ​​te dragen, dus er was niet veel te nemen in 1971 toen de stad Derry Sub-Aqua Club gebeurd op haar lijk.

De Trinidad Valencera , een Venetiaanse handelaar van zo'n 1100 ton, was nooit bedoeld als een oorlogsschip, maar werd gevorderd, samen met anderen door de Spanjaarden in Sicilië en voorzien van 28 bronzen kanonnen tegen de wil van haar Captain Horatio Donai.

And mij en de jongens waren niet de eerste magere dippers hier lijkt het. De 79 zeelieden en 281 Napolitaanse soldaten die aan land kwam na hun schip opgesplitst en zonk waren opgelucht, niet alleen van hun wapens, maar ook van elke steek van hun kleding door een klein Anglo-Ierse kracht voordat het zwaard wordt gebracht.