Palermo: De kapucijner Catacomben, het Museum van de Dead

heden. In feite is het bekend dat de ondergrond voornamelijk Tufaceous. De lichamen werden in de cellen gesloten voor ongeveer acht maanden daarna genomen en gewassen in azijn alvorens te worden blootgesteld in de frisse lucht. Zij werden vervolgens gekleed en in de nissen of in de kisten, afhankelijk van de instructies van de persoon, terwijl nog in leven of door de nabestaanden

De catacombe heeft een aantal secties aangebracht langs vijf lange kalkstenen gangen.: Mannen, vrouwen, kinderen, priesters, monniken en Professionals.

Bij sectie Mannen de skeletten zijn geplaatst langs de muren in nissen of in doodskisten. In verband met de priesters deel is er een gedeelte voor kinderen. Tot het einde van 1600 is de wanden op de trap en de lege nissen waren bedekt met bijbelse beelden en inscripties. Vandaag de dag slechts een paar sporen blijven.

Bij sectie Women's kunt u de kleding die door de vrouwen tot het begin van 1800 te bewonderen. Sommige lichamen hebben het hoofd omgeven door een stalen band, dit geeft de ongetrouwde vrouw. Enkele zeer goed -preserved lichamen van kinderen kunt u ook daar vinden.

Oversteken sectie van de Professor van de bezoeker gaat in het meest recente deel van de catacomben. Er zijn geen nissen in de muren, omdat de wetten van 1837 verbood de tentoonstelling van lichamen. De meerderheid van de doodskisten daar, verwoest tijdens het bombardement van 11 maart 1943 en de brand van 30 maart 1966. U kunt de vloer van majolica tegels en decoratieve schilderijen aan de muren te bewonderen.

Bij sectie Professor's, zijn ook artsen, advocaten, schilders, officieren en soldaten van de Bourbon en Italiaanse leger.

Enkele bekende namen onder hen zijn die van de schilder Velasquez, de beeldhouwers Filippo Pennino en Lorenzo Marabitti en de chirurg Salvatore Manzella.

Op Priesters sectie geplaatst lichamen van de priesters en geestelijken van het bisdom en andere religieuze gemeenschappen die toestemming gevraagd. Het lichaam van monseigneur Franco D'Agostino is daar, bisschop van het Byzantijnse riten van Piana delgi Albanesi, gekleed in zijn pauselijke ornamenten. Na een paar meter van de bezoeker vindt de kapel van Saint Rosalia. Tot 1866 deze kapel was gewijd aan de Moeder van Smarten.

In deze kapel tussen de doodskisten van twee kinderen, is er een glazen kist met het lichaam van Rosalia Lombardo (overleden 6 december 1920). Ze werd daar gebracht voor balsemen en bleef.

In het tweede deel van paragraaf Monk'