Nee, veertig is een verre leeftijd periode, zoals de zaken er nu, we kunnen niet voorstellen dat een kind levend een heel gelukkig leven nadat hij veertig onder deze stressvolle omstandigheden.
Woede is een zeer mooie emotie. Dus nu ligt de nadruk op het begrijpen van zijn emoties.
Het woord hier meer van toepassing is 'empathie' naar de emoties van een kind, niet krachtig dwang van wat er door de populaire termen nu-een-dag.
Ik zou het hart te raken bijvoorbeeld van een kind, die ik waargenomen tien of elf jaar terug aanhalen. Die dag was er een beslissende match tussen India en Australië in één dag cricket series. India had verloren aan Australië. We waren normaal na de wedstrijd, zelfs de wedstrijd was uit vermelding in onze gesprekken. Zie gewoon emoties van het kind. Hij barstte in tranen en was bij moeite om de nederlaag van zijn vaderland te accepteren. Hij riep zijn hart uit. Ik vroeg zijn vader om hem te brengen en hem op mijn schoot zitten, omhelsde en troostte hem klopte zijn rug.
De jongen zat houden zijn hoofd op mijn schouder, snikkend in pijnlijke stilte.
"Wees waakzaam. Hij is erg gevoelig. "- Ik gewaarschuwd zijn vader
Maar de vader had zijn idiote uitspraak toegepast.. Wel, hij dacht dat hij er trots op om het gedrag van het kind moet het gevoel dat hij een zoon van hem
Maar ik iets heel anders betekende.; mijn bedoeling was zijn vader zou zijn inzicht toe te passen en zijn scherpzinnig. Maar hij deed het tegenovergestelde. Hij reed voeten treedt elke actie van het kind in de komende jaren.
Oh mijn God, ik hetzelfde kind, die op de drempel van de jeugd nu zag. Weer toen ik begon hem te observeren ik bijna huilde met mijn bevindingen. Dezelfde gevoelige kind heeft nu volledig opgeblazen psychosomatische klachten. Ik vermoedde wat over hem in de afgelopen jaren was gegaan. Zijn ouders hadden niet vergeten om elke vloek in hun boeken uitbrengen aan de jongen buitengewone in studies te maken. Maar hij kon niet uitblinken in iets. Tenslotte is hij het nastreven van de wet in een autonome universiteit.
De jongen stond daar te staren en mompelen iets- zijn blik gefixeerd in de uitsparingen van de duisternis van de nacht. Zijn gezicht verscheen melancholische zonder de vrolijke glimlach van zijn leeftijd. Ik wist dat op het moment dat hij in de greep van een psychoso