1 december 2009 ziet de 11e Wereld Aids Dag. Tussen 1981 en 2007 was AIDS verantwoordelijk voor de dood van ten minste 25 miljoen mensen wereldwijd. Dat is zo'n groot aantal dat we kunnen gewoon niet voorstellen, maar andere ziekten hebben gedood net zo veel meer, dus waarom is het dat aids de verbeelding en brengt het slechtste emoties en vooroordelen bij mensen? Afgezien van lepra, enkele ziekten zijn zo sociaal gebrandmerkt als aids is geweest.
Om echt te begrijpen de reden voor dit moeten we terugkijken naar de oorspronkelijke vrees dat aids gemaakt in de jaren 1980 en zijn connecties met een alternatieve homoseksuele levensstijl die nog steeds was erg onder de grond in veel samenlevingen.
Als kind was ik herinner me het besef dat deze nieuwe ziekte was verschenen, maar het leven in de katholieke Ierland, waar seks niet was uitgevonden pas veel later, was ik niet echt bewust van de verbindingen tussen levensstijl en infectie. Ik herinner me nog goed de dag dat deze eerste mijn aandacht werd gebracht.
Een religie leraar in mijn middelbare school ging de klas en schreef in grote letters op het bord. AIDS de Gay pest, en dus mijn inwijding in de wereld van de stigmatisering zou beginnen
Terugkijkend op de hype die omringd AIDS in de jaren 1980 kan ik beginnen te zien hoe mijn school bereikte een situatie aan het begin van de jaren '90, waarbij zij vond het acceptabel voor een leraar om een klasse die dit virus was een straf van God die niet konden worden over het hoofd gezien te vertellen.
Als de conventionele geneeskunde ons toen niet kon beschermen het was zeker de tijd zich te wenden tot een hogere macht. Het probleem was dat de angst voor aids verspreidt zich sneller dan de ziekte ooit zou kunnen: kan je het vangen van wc-brillen? hoe zit het met een besmet persoon te raken? Mijn conrector ongeluk stuurde een tweede jaar klas in paniek door te suggereren dat als het ooit in de lucht dat het Builenpest zou rivaal in zijn vernielzucht werd. Uiteraard met een ziekte zich zo gemakkelijk, althans in ons hoofd, was het noodzakelijk contact met eventuele besmette beperken.
Plotseling homo's waren de vijand op een manier die ze niet eerder geweest. Ja voorafgaand aan deze homo was scheef bekeken door velen in de samenleving, en inderdaad gevangen als ze gepronkt hun levensstijl te veel, maar nu kregen we een legitieme reden om contact te vrezen. In 1985 liep het tijdschrift Life een campagne die was getiteld 'Niemand is veilig voor aids' Opeen