Meestal hondsdolheid wordt overgebracht van de beet van een besmet dier. Echter, als beet is niet de enige manier om besmet te worden; alleen al het speeksel van een besmet persoon of dier in uw oogleden, neus of mond kan genoeg zijn om de ziekte contract zijn.
Als de ziekte voor het eerst is gecontracteerd, de symptomen lijken op griep lijken en kan duren van ongeveer twee tot twaalf weken. Echter, er zijn gevallen waarin deze symptomen zo lang als twee jaar hebben geduurd geweest.
Na de periode van influenza-achtige symptomen geeft de ziekte vordert en vele neurologische symptomen. Ze zijn voorzien van lichte verlamming, hersenen disfunctie, angst, slapeloosheid, verwardheid, agitatie en agressie. Abnormaal gedrag, paranoia, angst, hallucinaties, delirium en grote hoeveelheden speeksel en tranen plus het onvermogen om te spreken of slikken wordt ook gezien.
Tijdens de latere fasen van de ziekte, rabies kan evolueren op twee verschillende manieren.
Er is stom rabiës, die meestal verlamming en verwarring, of woedende hondsdolheid die meestal heeft de symptomen van hyperactiviteit en agressie. Coma en de dood zijn de laatste stadia van hondsdolheid. Er zijn zeldzame gevallen van mensen overleven hondsdolheid zonder medisch ingrijpen, maar helaas, waren ze vertrokken met een ernstige hersenbeschadiging van.
Hondsdolheid wordt gevonden over de hele wereld. Rond 55.000 mensen per jaar sterven uit. Ongeveer 95% van de menselijke sterfgevallen door hondsdolheid voorkomen in Azië en Afrika.
De meeste van deze sterfgevallen komen uit besmette hond bijt. Helaas, ongeveer 30% - 60% van de slachtoffers van deze hond bijt zijn kinderen onder de leeftijd van vijftien. Zelden wordt een mens met hondsdolheid besmet door een wild dier, zoals wolven, jakhalzen en stinkdieren, de meeste hondsdolheid komen van honden, katten en vleermuizen.
Hondsdolheid gelukkig is te genezen in een vroeg stadium, meestal vanaf het eerste contact van de virus de periode van influenza. De laatste fasen van rabies ongeneeslijk en er is een 99% kans op overlijden.
De weinigen die overleven lijden ernstige hersenbeschadiging. De meerderheid van de gevallen van rabiës zich voordoen in Azië en Afrika, dit is omdat de meeste van hun honden en katten zijn wilde en hun regering doet niets om ze te vaccineren. Het sterftecijfer voor mensen met de ziekte is zeer hoog in deze twee gebieden zoals helaas, ze zijn armere landen en veel van de burgers zich niet kunnen veroorloven om te