Een breuk wordt gedefinieerd als een gebroken been. Alle botbreuken het gevolg zijn van ernstige trauma's, zowel van een val, een hevige klap of een andere bron. Vanwege de belastingen waaraan botten worden onderworpen, kunnen breuken optreden in verschillende delen - de schedel, nek, onderarm, ribben, rug, bekken, heup en been
Er zijn verschillende types breuken.. Eén type dat voorkomt bij kinderen wordt een greenstick fractuur. Dit type fractuur omvat een kind bot, die minder calcium en fosfor dan een volwassene bevat; het bot scheuren en bochten zonder volledig te breken.
De gemeenschappelijke type fractuur waarbij een volwassen bot wordt genoemd een eenvoudige breuk. In een eenvoudige breuk, wordt het bot gebarsten of gebroken (gewoonlijk het breukvlak dwars door de as van een grote bot), maar het omringende weefsel wordt ernstig beschadigd; geen gebroken uiteinden uitsteken en derhalve de huid niet kapot
De ernstiger type fractuur -. waarbij rondom schade vaak omvangrijk, en de uiteinden van een gebroken bot doorboren de spieren en de huid - heet een gecompliceerde breuk.
Uiteraard, een gecompliceerde breuk is ernstiger dan een eenvoudige breuk, waardoor schade aan andere weefsels en het gevaar van infectie.
De regel is dat breuken, hetzij eenvoudig of samengesteld, moeten altijd door een arts te stellen, bij voorkeur in een ziekenhuis. Dit is vooral in het geval van een gecompliceerde breuk. Maar in afwachting van de ambulance of arts, is het de plicht van de eerste hulpverlener de zorg voor het slachtoffer
Drie fundamentele maatregelen zijn betrokken bij het verlenen van eerste hulp aan een slachtoffer van de breuk:.
Voorkoming of vermindering van de gevaar van shock; preventie van verdere schade (bijvoorbeeld schade aan bloedvaten en zenuwen); en verlichting van de pijn. Toen de eerste hulpverlener is in geval van twijfel over de vraag of een bot is gebroken, is het het beste dat hij omgaat met de situatie alsof het slachtoffer heeft een gebroken been.
De volgende zijn de verantwoordelijkheden van de eerste persoon die hulp aan een fractuur slachtoffer: de behandeling van het slachtoffer voor shock (misschien van het falen van de bloedcirculatie); het aanbrengen van koude handdoek of een zak ijs om de gewonde gebied om pijn te verlichten; die een gecompliceerde breuk met een bandage; en correct ondersteunen en immobiliseren van het gebroken bot met een spalk ter voorbereiding van het slachtoffer naar het ziekenhuis ver