Een passieve investeerder huurt meestal een investerende onderneming te vinden en beheren van potentiële winstgevende mogelijkheden, en is niet actief betrokken bij elke verbeteringen of onderhandelingen met betrekking tot het pand. In tegenstelling tot een professionele makelaar die een reeks van examens en worden onder licentie van de lokale en overheidsinstellingen, een belegger moet gewoon kapitaal en confidence.
By neerzetten betalingen op een onroerend goed transactie, kan een belegger een aanzienlijke verhoging van zijn winst procent en beter de voorwaarden van de financiering van leningen. Door het verbeteren van de voorwaarden van de lening, kan een belegger zijn beschikbare geld voor andere transacties te verhogen, waardoor potentiële inkomsten exponentieel. Dit proces zorgt voor een sterke kasstroom. Deze kasstroom is zeer verleidelijk om vastgoed investors.Barring onvoorziene declinaties in kwaliteit, onroerend goed, in tegenstelling tot een auto, waardeert het algemeen in waarde.
Dit betekent dat wanneer een woning wordt gekocht, de waarde van het onroerend goed gestaag toeneemt in de tijd. Residentieel vastgoed is vooral gevoelig voor dit proces. Dit is zo omdat woningen relatief geprijsd. Dit betekent dat de waarde van een eigenschap is grotendeels afhankelijk van de waarde van de omringende eigenschappen. Daarom, als één huis waardeert in waarde dan de omliggende panden ook toenemen waard. Een belegger kan de waardering forceren door te investeren in reparaties of improvements.
A iets minder bekende reden dat er zo veel mensen leren hoe ze een vastgoed investeerder geworden is de gunstige fiscale regels voor dergelijke transacties. Staat en federale overheden proberen om investeringen aan te moedigen door het schrijven van de financiële beloningen in de belastingwetgeving. Er zijn twee belangrijke voordelen ingebouwd. Ten eerste kan een belegger maandelijkse hypotheek betalingen als een fiscale aftrek claimen.
Ten tweede kan de fiscale aftrek worden gemaakt door middel v