In plaats van de invoering van dit onderwerp, ga ik recht om erin te komen. Een tijdje terug, natuurkundigen kreeg vervelen. Ze net besefte dat licht was zowel een deeltje en een golf, die geen kleine ontdekking was, en ze wilden de echte wereld nog meer verwarring. Het eerste wat ze opviel was dat buigen alle 'waves' wanneer ze gaan door kleine spleten, en dat wanneer er twee sleuven die echt dicht bij elkaar maken ze een zeer kenmerkende diffractiepatroon.
Dus ze dacht 'hey, we schoot een bos van fotonen in deze spleten en ze gebogen, laten we het proberen met elektronen!' En zo werd Quantum theorie geboren!
Toen ze probeerden elektronen, die deeltjes met massa zijn (in tegenstelling tot die vervelende massaloze fotonen) ook zij afgebogen! Dus, moet dit een vergissing zijn, maar de golven breken, weten we elektronen deeltjes. Afgezwakt zodat ze het naar beneden, laten schieten één elektron in een tijd ...
op twee aparte spleten! Nou, blijkt dat de enkel elektron afgebogen, en dat na een paar miljoen elektronen, werden ze het krijgen van de dubbele spleet patroon. Dus dit is raar. De wetenschappers besloten dat ze zou gaan zetten een detector in de buurt van de sleuven te achterhalen waar het elektron zou gaan, maar dan is er iets nog vreemder gebeurd ... toen ze kijken; het elektron net koos voor een split en ging door. Geen diffractie.
Nu, dit heeft wetenschappers denken, en ze besloten dat de enige redelijke reactie is dat het universum niet wist waar het elektron was totdat hij kreeg een wake-up call door detectie-instrumenten van de wetenschappers ' (voor of na de spleten), en dat, als we vonden het elektron als een gebied van waarschijnlijkheid dit gebied, kunnen zolang we het universum niet moeten bepalen van waar de elektronen werd door een blik buigen.
Na dat, was het duidelijk dat er een universele en onweerlegbare onzekerheid met alles op elk punt in de tijd.
Dit betekende ook dat je niet kunt weten zowel de plaats en snelheid van een deeltje, zodat deeltjes onzekere plaats, massa, energie, snelheid ... noem maar op! Nu weten we dat wanneer deeltjes te veel energie, geven ze andere deeltjes, en dat de onzekerheden in verband met de meeste deeltjes zijn groot genoeg om deeltjes te maken van de energie ... denkbeeldige energie. Het probleem is dat wanneer de denkbeeldige deeltjes te ver weg zonder iets te raken, dat ze denkbeeldige stopt ze bestaande.
Nu, waarom hebben we de zorg over denkbeeldige deeltjes gemaakt van denkb