Zoals bijna alle andere grote banken op dat moment deed, raakte Bear Stearns betrokken bij mortgage-backed securities en andere complexe derivaten. De ethische kwestie is niet dat het management besloten om te investeren in risicovolle activa. Het probleem, naar mijn mening, is dat het bedrijf investeerde een te groot deel van de activa van de onderneming in effecten die ze niet begrijpen. Investeringsbanken gebruiken een aantal van de slimste mensen in de samenleving. Zelfs deze mensen niet echt begrijpen van de onderliggende waarde van een deel van de effecten op de Bear's balans.
Als hoogopgeleide effecten deskundigen niet kunnen komen tot een consensus over de waarde van de MBS's, hoe kan dragen verwachten haar stakeholders (van wie velen zijn minder financieel opgeleid) om te begrijpen wat er gaande is?
Alan Schwartz, CEO van Bear Stearns, werd geïnterviewd door CNBC op 12 maart, toen hij beweerde "We zien geen druk op onze liquiditeit, laat staan een liquiditeitscrisis." De volgende avond, Schwartz verwoed contact Jamie Dimon, CEO van JP Morgan, aan het werk een reddingsplan.
Ik zal niet proberen te bewijzen of Schwartz wist van liquiditeitsproblemen op 12 maart, omdat het niet om mijn betoog relevant. Het punt is dat als de liquiditeit van een 85-jarige Wall Street stoer dat drastisch kan veranderen in minder dan 48 uur, terwijl de concurrenten blijven relatief stabiel, er iets niet klopt.
Als een zaak van de disclaimer, Ik geef toe dat ik te simpel de gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden. Er waren zeer gecompliceerde evenementen die in de binnenlandse aandelenmarkt, evenals op de kredietmarkten in de hele wereld.
Ik ben niet kritiek op de acties die gebeurde in maart 2008 ook al was er een aantal zeer twijfelachtig gedrag. Ik heb kritiek op wat er in de komende maanden en jaren voorafgaand aan de crisis. Terwijl deze crisis nooit zijn precies voorspeld, functionarissen van het bedrijf wist dat ze verschuldigd bepaalde taken aan hun stakeholders. Bea