De voorkeur locatie vereist dat pak in bepaalde locaties in bepaalde opgesomde soorten rechtszaken worden ingediend. Met uitzondering van de gevallen die voortvloeien uit de Virginia Tort Claims Act, waarin een arts in dienst van de Commonwealth wordt beweerd nalatig te zijn geweest, heeft de voorkeur locatie niet van toepassing op medische wanpraktijken gevallen. Venue in bijna alle wanpraktijken gevallen wordt beheerst door 8.01 262 van het Wetboek van Virginia, welke categorie B of toegestane locatie beschrijft.
Onder toegestane locatie, kan een individuele arts worden opgeroepen voor een van de volgende locaties: Waar de arts woont; Waar de arts heeft haar voornaamste plaats van arbeid; Indien de arts substantiële bedrijfsactiviteit voert regelmatig; en waar de oorzaak van de actie is ontstaan (dwz waar de vermeende nalatige behandeling heeft plaatsgevonden) .Door veruit de meest controversiële van deze bepalingen betreft de reguliere uitvoering van aanzienlijke bedrijvigheid.
Voorafgaand aan 2004, dit deel van het statuut toegestane locatie in elke stad of provincie waar een verdachte die regelmatig zaken of zakelijke activiteiten, zonder verplichting om de omvang daarvan. Voordat de wijziging 2004 verwijderde de term zaken en de modifier aanzienlijke toegevoegde voor zakelijke activiteiten, ging eiser s advocaten te veel moeite om te komen met creatieve theorieën om plaats te ondersteunen in een gewenste plaats.
Een van de meest creatieve van deze argumenten was de bewering dat het betalen van tol op de Downtown Expressway in de Stad van Richmond was voldoende om plaats te verlenen. Hoewel dit argument werd verworpen, rechtbanken hebben het erover eens dat een dergelijke relatief onschuldige activiteit als tweejaarlijkse bezoeken aan de tandarts toereikend om venue.
Although het Hooggerechtshof van Virginia is nog niet geroepen zich uit te spreken over de wijziging van de locatie statuut van 2004 zou zijn, diverse Circuit Court meningen hebben d