Zeven jaar na de onafhankelijkheid door middel van een referendum, Oost-Timor is heel erg als een baby in het bestuur en politiek. Net als een baby, het is gevoelig en gevoelig voor virussen en ziektes. Er is een sfeer van de kwetsbaarheid en de volatiliteit van zijn gezondheidstoestand.
Waar genoeg in 2006, Oost-Timor kende een politieke en sociale crisis. De directe aanleiding gemeld was het ontslag van meer dan 600 troepen in de strijdkrachten van de regering als ze verlaten hun posten en weigerde om terug te gaan naar de kazerne.
De desertie van de ontevreden soldaten werd aangewakkerd door de vermeende voorkeursbehandeling in de militaire structuur van de Lorosae
(oosterlingen) over de Loromuno
(westerlingen). De discriminatie was gebaseerd op de rol en de bijdrage in het verzet en revolutionaire beweging tijdens de Indonesische bezetting. De Lorosae Heb aanzienlijk speelde meer prominente rol in de revolutionaire vooraan dan de Loromuno
.
De sociaal geografische kloof, onderscheid en identiteit tussen het westen en het oosten, strijd voor rechtvaardigheid en gelijke behandeling, en delen van de macht in de militaire structuur duwde de soldaten om bestellingen te trotseren, en het kost hen hun werk en de fragiele en vluchtige politieke situatie hun jong land.
Echter, de International Crisis Group gelooft dat de oorzaak van de crisis terug historisch aan de vroegere dagen van de Revolutionaire Front voor de Bevrijding van Oost-Timor (FRETILIN) tussen de centrale kan worden getraceerd comité en Xanana Gusmao, toen commandant van een guerilla leger, FALINTIL. De groep ook toegeschreven aan de crisis van de "slecht geïmplementeerd demobilisatie van FALINTIL strijders in 2000 en de oprichting van defensie", die een aantal strijders in nam en liet wat uit, werklozen.
Dus wanneer de meer dan 600 soldaten en politie nam de straten van Dili, ze waren met werkloze mannen en bendeleden.
Optreden als de ouder van het jonge land, de Verenigde Naties opgericht verschillende missies naar Oost-Timor sinds 1999. Deze missie waren UNAMET voor de voorbereiding, de registratie en het verloop van het referendum in 1999, UNTAET voor het beheer in de overgangsperiode 1999-2002, UNMISET voor de bouw en versterking van structuren en instellingen naar een functionele staat in 2002-2005, en daarna tijdens de crisis, het kader van UNOTIL voor de politieke missie om de ontwikkeling van de instellingen in 2005-2006 ondersteunen.
In h
In Buenos Aires, als a…
Washington van de Verenigde Staten …