"Mijn naam is Yasmin Murphy, en ik herinner me niet veel over de ochtend dat mijn moeder stierf, dat is vreemd, want normaal gesproken ik herinner me alles." The Way Things Look to Me is het verhaal van Yasmin en haar broer en zus, Asif en Lila, elk van wiens leven volledig veranderd door de dood van hun moeder, een weduwe. Het leven was niet makkelijk voor ze stierf en hun jeugd waren al ver van de 'standaard', want alles draaide om de behoeften van Yasmin.
Als Yasmin niet graag iets, dan is de Murphy kinderen niet krijgen om het te doen - immers, waarbij werd het plezier in te gaan om plezier te hebben en het vinden van Yasmin bederven het voor de anderen? ~ Yasmin ~ Yasmin is geen grapje wanneer ze zegt dat ze heeft een geweldige geheugen. Ze heeft het Syndroom van Asperger, een hoog presterende vorm van autisme en zij kan u precies vertellen wat zij (en u) droegen op elke dag, zelfs tot aan hoeveel toetsen werden gedaan op uw shirt.
Ze ziet muziek in kleuren en wordt gekweld door de vragen die psychologen blijven vragen haar; "Is ze gelukkig?" en 'Heeft ze hoop voor de toekomst? ". Ze zegt ja op beide vragen omdat ze geleerd dat is wat ze verwachten - maar is het echt waar? Wat is hoop en wat is geluk? Yasmin is 19, het bijwonen van een goede lokale school en naar verwachting haar A niveaus lopen zonder veel inspanning dankzij die fenomenaal geheugen. Maar het leven heeft een manier van het balanceren van de zegeningen van de nadelen.
Yasmin heeft zeer beperkte sociale vaardigheden en heeft eraan te herinneren zich om te tellen - Mississippi One, Mississippi Two - wanneer het proberen om oogcontact te houden. Ze houdt van routine en structuur, raakt in paniek over elke vorm van verandering, en haar gedrag is een bind voor haar familie omdat ze een peuter was. In het begin van het boek aankondigt dat ze dat een film bedrijf wil een documentaire over haar leven te maken en ziet dit als een kans om de 'niet-NT' (non-neurotypische) wereld laten zien wat het is om Yasmin te tonen.
~ Asif ~ Asif Declan Kalil Murphy is Yasmin grote broer en haar primaire verzorger. Hij was een getalenteerde en heldere student gedwongen om kort zijn Cambridge onderwijs gesneden door de dood van zijn moeder. Op 23, het leven is niet wat hij verwacht en dat hij niet kan zien het steeds beter. Het is niet gemakkelijk om een normaal sociaal leven te hebben wanneer je bezig met het behoud van een stabiele en routine omgeving voor je zus bent.
Hij houdt van haar, hij wil het