De ziekte van Alzheimer is een neurodegeneratieve ziekte die wordt gekenmerkt door progressieve verzwakking van de cognitieve vaardigheden, die alle aspecten van de dagelijkse activiteiten. Een persoon die lijden aan de ziekte van Alzheimer is waarschijnlijk ernstige gedragsproblemen veranderingen ondergaan. Emil Kraepelin was de eerste om de symptomen van de ziekte van Alzheimer te identificeren. Alois Alzheimer, die een Duitse psychiater was onderzocht typisch neuropathologie voor het eerst in het jaar 1906.
De afzonderlijke en meest opvallende symptoom van de ziekte van Alzheimer is geheugenverlies. In de vroege stadia, is een slachtoffer van de ziekte van Alzheimer vaak gevonden te zijn in een verwarde toestand, en geconfronteerd met problemen met korte-termijn geheugen. Er zijn meestal problemen met aandacht en op het gebied van ruimtelijke oriëntatie. De persoonlijkheid van de persoon die gewoonlijk getroffen ondergaat een enorme verandering in combinatie met frequente stemmingswisselingen en de taal van de patiënt kan worden beïnvloed.
Er moet echter worden opgemerkt dat de ziekte van Alzheimer heeft geen invloed op iedereen op dezelfde manier, en dit kan de ziekte heel moeilijk te diagnosticeren maken. In de vroege stadia van de ziekte, patiënten vaak energie en de alertheid van de geest afneemt verliezen, maar deze verandering is nauwelijks waarneembaar. Er is geheugenverlies en de persoon kan Moody worden. Overall, de getroffen persoon wordt traag te reageren op alledaagse stimuli.
Uiteindelijk, vanwege de significant geheugenverlies de patiënt probeert zichzelf beschermt tegen alles wat ze vinden onbekend, waardoor de persoon zeer verward kunnen raken en raken makkelijk en vaak verloren.
In de volgende fase, het slachtoffer van de start van Alzheimer die hulp uit te voeren taken die zwaar tillen nodig. Hun spraak begint steeds beïnvloed en heel vaak ze abrupt stoppen na het zeggen van een halve zin. Depressie, irritatie en onrust zijn enkele van de gemeenschappelijke kenmerken in deze fase van de ziekte. Langzaam, het individu wordt uitgeschakeld.
Zij kunnen herinneren gebeurtenissen uit het verleden, maar kan me niet herinneren de recente. In het gevorderde stadium wordt het moeilijk voor de patiënt om onderscheid te maken tussen dag en nacht, of zelfs de gezichten van zeer nabij en dierbaar zijn te herkennen. In het laatste stadium van de ziekte, patiënten louter bestaan. Zij ervaren een totaal verlies van het geheugen en ze zijn nie