griep of Influenza is een plotseling optredende ziekte van de luchtwegen waarbij de luchtwegen veroorzaakt door influenza virus. Systemische verschijnselen zoals koorts, lichamelijke pijn, hoofdpijn en zwakte worden vaak geassocieerd met de ziekte. Het komt uitbraken variërend in omvang en ernst en komt bijna elke winter. Het is een belangrijke oorzaak van ziekte en sterfte onder de algemene bevolking, met name bepaalde risicogroepen.
Er is ook een verhoogd risico van pulmonale (longontsteking, verergering van astma en COPD) en extrapulmonaire (CNS complicaties) complicaties bij de ziekte.
Basic pathology- hoe het hapert je immuunsysteem systeem-
Causatieve agens Influenza virus, een lid van de familie Orthomyxoviridae. Influenza virussen zijn onderverdeeld in drie groepen op basis van hun antigene kenmerken van ribonucleoproteïne (RNP) en matrix proteins- Influenza A, B en C virussen. Influenza A en B-virussen zijn de belangrijkste virussen die verantwoordelijk zijn voor de meeste gevallen.
Elke influenzavirus een bolvormige structuur met een buitenste capsule rond de binnenste nucleocapside bevattende het genetische materiaal van het virus dat RNA. Het oppervlak omhulling is bezaaid met hemagglutinine (H) en neuraminidase (N) antigenen.
De H antigen verantwoordelijk voor binding van het virus aan de siaalzuur receptoren op de cellen van luchtwegen epitheel, de eerste stap in de pathogenese van de ziekte en is bekend als adsorptie. Virus vermenigvuldigt binnen deze cellen en hun vrijgave wordt vergemakkelijkt door het N-antigeen.
Neuraminidase is een enzym dat helpt bij het vrijkomen van virus nageslacht. Neuraminidase vergemakkelijkt ook de verspreiding van het virus door het verminderen van de viscositeit van de mucus film langs de ademhalingsepitheel het celoppervlak receptoren bloot adsorptie. Daarom antilichamen tegen H-antigenen verlenen bescherming tegen infectie, terwijl antilichamen tegen N-antigen voorkomen verspreiding van het virus verminderen van de ernst van de ziekte. Influenza A-virussen onderverdeeld in subgroepen op basis van het oppervlak H en N antigenen.
Tot op heden 16 H subtypen en negen subtypes N zijn gedetecteerd, waarvan de meeste uitbraken met H1, H2, H3 en N1, N2 subtypes. Evenzo kan Influenza B en C virussen worden verdeeld in subtypes, maar variaties zijn minder uitgebreid Influenza B niet voorkomen in influenza C virussen.
M eiwitten helpen bij stabilisatie van lipide en virussen samenstel tijdens verm