Mr. Patterson schreef een boek voor het British Museum of Natural History genaamd "Evolution 2". Na onderzoek van het boek, de heer Sunderland vroeg zich af waarom er was zelfs geen enkele foto van een overgangsperiode fossiel erin. De heer Patterson botweg zei: "... Ik ben het volledig eens met uw opmerkingen over het ontbreken van een directe illustratie van evolutionaire overgangen in mijn boek. Als ik wist van elke, fossiel of levend, zou ik zeker hebben ze opgenomen.
U stelt een kunstenaar die worden gebruikt om dergelijke transformaties te visualiseren, maar waar zou hij de informatie vandaan? Ik kon het niet, eerlijk gezegd, bieden het, en als ik laat het aan artistieke vrijheid, zou dat de lezer niet misleiden? Ik schreef de tekst van mijn boek vier jaar geleden. Als ik het nu schrijven, denk ik dat het boek heel anders zou zijn. Geleidelijkheid is een concept geloof ik in, niet alleen omwille van het gezag van Darwin, maar omdat mijn begrip van de genetica lijkt te eisen.
Dit ondanks het feit dat er geen gradualisms ooit gevonden in de archeologische record.
Stephen Jay Gould (1941-2002) bij het American Museum of Natural History, een van de meest invloedrijke paleontologen en evolutiebiologen van de late 20e en vroege 21e eeuw was, net als de heer Sunderland, diep problemen met de filosofische problemen van de voorouderlijke vormen te identificeren in het fossiele record. U zegt dat ik op zijn minst moeten 'laten een foto van het fossiel van waaruit elke soort organisme is afgeleid.
' Ik zal het lag op de lijn - er is niet één fossiel waarvoor men kon een waterdicht argument te maken "[3. ]
N. Heribert Nilsson, een beroemde botanicus, evolutionist en professor aan de Universiteit van Lund in Zweden, gaat verder: "Mijn pogingen om de evolutie te tonen door een experiment op voor meer dan veertig jaar hebben volledig gefaald uitgevoerd. Het fossiele materiaal is nu zo compleet dat het mogelijk is om nieuwe klassen te bouwen is, en het ontbreken van een overgangsregeling serie kan niet worden verklaard als gevolg van de schaarste van het materiaal.
De tekorten zijn echt, ze zullen nooit worden ingevuld. "[4]
In 2009, een nieuwe" missing link "werd aangekondigd in New York te midden veel heisa. Het werd genoemd Ida. Maar het is blijkbaar gewijzigd en zelfs gedeeltelijk verzonnen. In de eerste plaats, dit is niet een nieuwe ontdekking op alle. Ida daadwerkelijk in menselijke handen al meer dan vijfentwintig jaar. Het