zenuwimpulsen worden doorgegeven aan de hersenen van de neuronen in de haarcellen van het basilair membraan de belangrijkste vraag over de hoorzitting is hon deze neurale impulsen worden gecodeerd om verschillende soorten informatie-te geven in houding hoe weten we dat een toon is een zekere toonhoogte (hoe vertellen we midden C uit een notitie hieronder een octaaf)? Een theorie van toonhoogteperceptie, zogenaamde plaats theorie is gebaseerd op het idee dat verschillende geluidsfrequenties (verschillende plaatsen) daadwerkelijk leiden verschillende neuronen Gebleken is dat de frequente trillingen bepaalt welk deel van het basilaire membraan wordt verplaatst of geschoven over de meeste ( Bekesv, 1955).
Zo kan patchinformatie corresponderen met het stimuleren van specifieke neuronen op een specifiek deel van het membraan. Elektrofysiologische studies hebben in feite aangetoond dat individuele neuronen in de katten gehoorzenuw worden afgestemd (meest gevoelige) om specifieke frequenties. Een probleem met deze theorie id dat niet alle frequenties te beweging in het basilair membraan veroorzaken meer op een plaats dan de andere.
In feite alleen hoge en (tot op zekere hoogte) middenfrequenties lijken dit veld informatie over de lage frequenties moeten op een andere manier worden overgedragen doen. Een andere theorie is dat neurale activiteit wordt gecodeerd in termen van het percentage (in plaats van de plaats) waar neuronen worden geactiveerd. Dit is de frequentie theorie van de toonhoogte waarneming (Wever & Bray 1937) genoemd. In feite kan worden aangetoond dat de snelheid of frequente pulsen reis van de auditieve pent de hersenen overeenkomt met die van een toon over een groot bereik van frequencies.
Thus niet te verrassend voor lage frequenties aangezien individuele zenuwen steeds reageren bij deze lage tarieven. Maar is het onmogelijk voor een glimlach lef om te vuren, te herstellen en vuur weer zo snel als nodig zou zijn om een hoge frequentie toon volgen. Maar zulke hoge afvuren tarieven kon het product van verschillende sets van zenuwvezels elk afvuren op zijn beurt tegen een lager tarief, maar een combinatie van de hogere totale percentage produceren.
(Net als wanneer je tot tien timmerlieden hameren luisteren, veel meer hamerslagen per minuut dan een timmerman kon horen) Dit wordt vaak aangeduid als de volley principe, want het is genoemd naar de manier waarop de rijen van soldaten in de Revolutionaire Oorlog kan brand laden en herladen een na