Overzicht constructivisme is een van de fundamentele theorieën van de internationale betrekkingen. De centrale stelling is dat de meeste of zelfs alle belangrijke elementen van de internationale politiek zijn het product van de specifieke sociale omstandigheden en historische processen, in plaats van onvermijdelijke gevolgen van de aard van de mens of de aard van de politiek. Deze bereidheid om de internationale betrekkingen te zien als sociaal geconstrueerd sets constructivisme, afgezien van de traditionele benaderingen van realisme en het liberalisme.
Belangrijke auteurs behoren Alexander Wendt, John Ruggie, en Martha Finnemore. De meer radicale takken van het constructivisme, waarbij (bijvoorbeeld) poststructuralistische en postmoderne analyse van discours en taalkunde, zijn technisch constructivistische, maar moet apart worden beschreven om hun significance.Basic Principes waarderen de fundamentele observatie van het constructivisme is dat menselijke relaties meer worden geleid door ideeën dan door materiële dingen.
Het naar voren gekomen als een expliciete uitdaging om Kenneth Waltz's neorealisme, die betoogde dat de staat gedrag werd bepaald door het internationale systeem waarin staten bestonden en geëxploiteerd. In plaats daarvan, constructivisten er rekening mee dat iemand (of liever gezegd, veel mensen) moeten hebben dat het systeem in de eerste plaats gebouwd; In feite is dat het systeem voortdurend wordt gebouwd, aangepast, en herbouwd als we spreken.
Waar realist dus benaderingen verondersteld dat de identiteit en de belangen van staten werden vastgesteld en relatief onproblematisch, constructivisten neem aan dat dit niet het geval is, en zoeken naar manieren waarop hoe toestanden waarnemen van zichzelf en hun acties zijn veranderd. Dit wil niet zeggen dat een internationaal systeem niet bestaat of dat kleinere landen, in het bijzonder, niet voelen zich vaak onder druk gezet door hem; In plaats daarvan wijst er enkel op dat de internationale samenleving is in feite wat de mens maakt het te zijn.
De constructivistische uitdaging biedt waardevolle inzichten in veel van de getroffen door conventionele realist, liberale verleend concepten, en in mindere mate marxistische analyse. Het begrip internationale anarchie bijvoorbeeld blijkt aanzienlijk flexibeler dan realisten voorstellen zijn. Traditioneel wordt anarchie (het ontbreken van één overkoepelende machtsstructuur definiëren hiërarchische relaties tussen staten) gezien door neorealisten