Evita. De Europa Tour

n 45 oktober uitgesteld het probleem. De verkiezingscampagne van 1946 toonde aan dat, ofwel met de steun van de Arbeid en de Democratische Unie, een vrouw, zelfs zonder politieke rechten, had in de politiek Argentinië. Ontbrak staan. Eenmaal in de stoel, Perón terug op de vraag van de vrouwelijke kiesrecht. Hij deed dat in zijn eerste boodschap aan het Congres op 26 juli 1946 in het vijfjarenplan. In deze context, Eva begonnen met de campagne van verschillende plaatsen: de wetgever, met de delegaties die met vrouwen in de kern centra bezocht, via de radio en de krant ...

Eva's boodschap was gericht aan een groot conglomeraat vrouw, bij de vrouwen is geïnstalleerd en ze begonnen een actieve rol te spelen: een rally, publiceerde manifesten en arbeid groepen gingen de straat op door het ophangen van posters eisen van de wet. Vrouwen centra en instellingen afgegeven verklaringen van toetreding. Vrouwen erkende Eva Perón haar woordvoerder. En 23 september, te midden van een grote act in Civic Plaza de Mayo, de wet werd uitgevaardigd. De vaststelling van wet 13.010 impliceert een reeks taken die haar efectivización gemaakt.

Als het pad voor het verkrijgen van de juiste lastig was geweest, de maatschappelijke training en de voorbereiding van vrouwen om te dienen in het tijdschrift zakelijke beleid zou nog meer zijn. In dit verband, 14 september 1947 van de Hoge Raad van de peronistische partij besloten om de regels van het lidmaatschap, te wijzigen, die zou in de toekomst de vorming van een andere Peronistische partij, exclusief voor vrouwen. Dit evenement vond plaats op 25 juli 1949. Op het Teatro Nacional Cervantes werd gehouden de Eerste Nationale Vergadering van de peronistische Vrouwenbeweging.

Er was de vrouw Peronistische Partij, wiens fundamentele beginsel was de eenheid rond de leer en de persoon van Perón. Eva werd verkozen tot president van het, met volledige bevoegdheden van de organisatie. Basiseenheden van de vrouwelijke Peronistische Partij ontwikkeld, samen met de taak van indoctrinatie (bolwerken waren in de presidentiële campagne van 1951), taken van sociale actie. Politieke actie gericht op vrouwen geoogst fruit in de verkiezingen van 11 november 1951 3.816.654 vrouwen gestemd. 63,9% deed dit door de Peronistische partij, 30,8% voor de Radicale Civic Unie.

Op zijn beurt, de peronistische partij was de enige van de twee belangrijkste vrouwen in hun lijsten. In 1952, 23 afgevaardigden en 6 senatoren namen hun zetels.