Mao sprak groot van duizend bloemen bloeien, maar die nooit bloeide op het gebied van collectieve onderhandelingen praktijken toegepast op het dagelijks leven. De fundamentele essentie van vakbond filosofie is gebonden aan een sisser aflopen als de essentie van pluraliteit is op een belang van een breed spectrum van de democratie en de menselijke values.Monolithicity nooit laat de diversiteit uit te blinken in de eenheid van de mensen.
De grote idee van alle mensen gelijk zijn en van gelijke waarde kan niet overtreedt de individuele ambities en creatieve vermogens lock, stock en vat en het betekent niet dat de rechten op vrijheid van zijn 'ongelijke' opgeschort moet worden bewaard in de naam van zijn 'gelijk 'onder de gelijken - dit kan niet in het bezit goed in reducerende redenen van' democratisch centralisme 'onder de aegies van de zogenaamde' dictatuur van het proletariaat '. samenspannen tegen het potentiële gevaar van een aantal mensen die 'meer gelijken' dan de anderen.
Wie zijn die 'meer gelijken'? De 'meer gelijken' zijn die mensen die al enige bijl te slijpen in het communistische systeem zelf. Geschiedenis punten aan die zeer conspicuously.Moreover, al deze ideeën genomen samen nemen all inclusive social engineering die impliciet zegt dat alle ideeën en gedragingen hebben uitsluitend gelijke verdiensten en als zodanig alle leerstellingen van indidualism en uiteenlopende opvattingen zijn gereserveerd voor een zogenaamd collectieve belangen.
Maar de collectieve belangen zijn uitgedeeld maatregel voor maatregel? Het huisdier idee van collectieve belangen worden opgeofferd wanneer zij voornemens is om de belangen van een oligarchie die enkele uitverkorenen te dienen - de uitverkorenen zijn altijd op een hiërarchische positie aan de macht te dicteren van boven naar beneden, zonder het bevorderen van de oorzaak van het collectief. Het collectief blijft anoniem als altijd brullen de clichés voorgelegd door de oligarchie van Ch