Sommige mensen, aan de andere kant, geloven dat Zen tuinen zijn een 20e eeuws concept dat niets te maken met Zen heeft ten all.In werkelijkheid, Zen tuinen dateren weg terug naar het begin van de Japanse leven en de cultuur in de 6e eeuw. Ze heten de Karesansui, of Japanse rotstuinen. Deze tuinen zijn onderscheiden zich door hun zeer eenvoudige plaatsing van rotsen, stenen, zand, grind en kiezels, en het spaarzame gebruik van planten. Sommige Zen tuinen hebben niets groeit in hen.
Karensansui is een directe vertaling van droog water en de bergen, en de illusie van het water wordt gedaan met de manier waarop het zand wordt geharkt over de grond, het creëren van een patroon van rimpelingen dat is erg als de beweging van het water. De rotsen en stenen, aan de andere kant, zijn verspreid over de bergen te repliceren en islands.One zeer bekende Japanse Zen-tuin is een arrangement van slechts 15 stenen strategisch geplaatst op zand met kabbelend patronen.
Deze rotstuin heeft het onderscheidende kenmerk van het toestaan van mensen om het te bekijken in zijn geheel vanuit elke hoek, in tegenstelling tot andere Japanse Zen-tuinen die moeten worden bekeken vanuit een bepaald perspectief aan haar schoonheid en de boodschap te waarderen. Er wordt gezegd dat in deze beroemde rotstuin, slechts 14 rotsen kan worden op elk gewenst moment en vanaf elke hoek bekeken. De legende gaat dat wanneer een persoon behaalt de hoogste vorm van Zen verlichting, zichtbaar de 15e rots wordt om them.
Japanese Zen tuinen worden opgenomen in het bestaan te zijn geweest vanaf het moment van suiko die in het jaar 592 regeerde Er zijn aanwijzingen dat rotstuinen waren in de mode ook vóór die tijd. Toen Zen Boeddhisme nam Japan door de storm in het eerste deel van de 700 s, Zen tuinen begon symboliseert de idealen van harmonie, eenvoud en rust die Zen-monniken geloofden vertegenwoordigd wat het universum moeten tuinen be.
Zen verder ontwikkeld in het ontwerp tot hun huidige vorm va