Somatisatie Disorder

Somatisatiestoornis

DEFINITIE

somatisatie stoornis is een chronische aandoening, gekenmerkt door een verscheidenheid van ernstige lichamelijke klachten over en, vooral als een combinatie van pijn en de spijsvertering, seksuele, en neurologische symptomen, die niet kan worden verklaard door een lichamelijke aandoening.

Lichamelijke symptomen die mensen met somatisatiestoornis hebben een ervaring die laat zien hoe u een verzoek om hulp en aandacht te communiceren.

Intensiteit en de duur van de symptomen weerspiegelt de sterke wens voor de persoon verzorgde het gehele leven. Deze symptomen kunnen brengt ook andere doeleinden, zoals het toestaan ​​degene volwassen bevoegdheden te voorkomen. Deze symptomen zijn vaak oncomfortabel te zijn en te voorkomen dat die persoon van het verrichten van een veel plezier zoeken, beweerde dat de persoon ook voel me erg waardeloos en schuldig.

Symptomen

De eerste symptomen verschijnen in de adolescentie of vroege volwassenheid.

Een persoon met somatisatiestoornis hebben veel lichamelijke klachten, vaak omschreven als 'ondraaglijk', 'onbeschrijflijk', of 'het ergste wat denkbaar. Elke mogelijke lichaamsdeel aangetast, en de specifieke symptomen en de frequentie varieert tussen de verschillende culturen. Typische symptomen zijn hoofdpijn, misselijkheid en braken, buikpijn, diarree of constipatie, pijnlijke menstruaties helemaal, vermoeidheid, flauwvallen, pijn tijdens het vrijen, en verlies van seksueel verlangen. Mannen klagen vaak van erectiestoornissen of andere seksuele disfunctie. Angst en depressie komen ook.

Mensen met somatisatiestoornis blijft de vraag naar hulp en steun te verhogen kan leiden tot emotionele en boos als ze voelen dat hun behoeften wordt voldaan. In een poging om anderen te manipuleren, kunnen ze levensbedreigend of poging zelfmoord. Vaak niet tevreden zijn met hun gezondheidszorg, ze gaan van dokter naar dokter.

Diagnose

Mensen met een somatisatiestoornis niet weten dat hun fundamentele probleem is psychologisch, zodat ze hun artsen te dwingen om te testen voor de diagnose en behandeling.

Artsen doen meestal veel lichamelijke onderzoeken en tests om te bepalen of de persoon een lichamelijke beperking voldoende om deze symptomen te verklaren. voorleggen aan een specialist te raadplegen is vaak het geval, zelfs als de persoon een fatsoenlijke bevredigende relatie met een arts heeft gehad.

Als een arts om ervoor te zorgen dat het probleem is psychische problem