Controlling spier activiteiten door het hele lichaam is een van de functies van het menselijk zenuwstelsel. Wanneer gedeelten van het ruggenmerg en de betrokken spieractiviteit hersenen (de twee belangrijkste organen van het zenuwstelsel) ziek geworden, de werking van de spieren dienovereenkomstig wordt radicaal verschillend. Deze zelfde resultaat gebeurt wanneer zenuw verbindingen tussen de spieren en het centrale zenuwstelsel worden beïnvloed. In beide gevallen zal de aard van spieractiviteit wijziging een aanwijzing voor de aard van de aandoening verschaffen.
De verschijnselen van nerveuze stoornissen omvatten afwijkingen van beweging. De vijf meest voorkomende afwijkingen van de beweging in verband met zenuwaandoeningen zijn loopstoornis, onwillekeurige bewegingen, gespierde hypertoniciteit, verlamming en tetanie. Laten we praten over deze afwijkingen van de beweging één voor één hier
Loopstoornis:.
Loopstoornis wordt ook wel aangeduid als het lopen moeilijk. Veel soorten verstoring van het zenuwstelsel interferentie met de normale voortgang van het lopen veroorzaken; Dit is zo omdat het lopen zo'n complexe functie.
Dergelijke verstoringen die gang kunnen veranderen onder spasticiteit of stijfheid, zwakte en verlamming
onwillekeurige bewegingen.
Onvrijwillige of oncontroleerbare bewegingen waarbij spieren of spiergroepen kunnen ontwikkelen in bepaalde zenuwaandoeningen. Athetosis (traag, bochtige, kronkelende bewegingen, meestal van de handen en voeten) en chorea (snelle, schokkerige bewegingen, meestal van het hoofd en ledematen) zijn twee voorbeelden van nerveuze aandoeningen waarbij spontane, doelloze bewegingen te ontwikkelen.
Gespierd hypertoniciteit:
Muscular hypertoniciteit - ook wel spasticiteit - is weer een van die afwijkingen van de beweging die is gekoppeld aan bepaalde zenuwaandoeningen. Bepaalde fundamentele processen in het lichaam veroorzaken de grotere spieren stevig te blijven. Dit wordt duidelijk aangetoond door het vermogen van een individu om zijn houding te handhaven zonder zijn geven continue denken aan zijn bewegingen.
Als het individu gebruikt dezelfde spieren in sommige snelle beweging, het proces of mechanisme dat ze veroorzaakt blijven stevig wordt automatisch gecompenseerd, waardoor de spieren om snel te bewegen. In bepaalde zenuwaandoeningen, is dit vermogen om de spieren los verloren zodat deze spieren blijven stevig, zelfs wanneer het individu wil ze snel verplaatsen
Verlamming: