Er zijn verschillende methoden voor het bestuderen van het menselijk brein. Sommige methoden zijn observationele, terwijl anderen zijn invasief. Sommigen stellen dat de invasieve methoden onethisch en dit onderzoek moet alleen dieren anders dan mensen omvatten, maar zijn er gevallen waarin invasieve werkwijzen onderzoeken van de menselijke hersenen noodzakelijk zijn.
Als stereotaxische chirurgie wordt uitgevoerd, een tweedimensionale atlas wordt gebruikt om toegang te krijgen tot het specifieke gebied waarvoor behandeling.
Hoofd van de patiënt stevig in positie gehouden noodzakelijk voor chirurgie, en een apparaat genaamd een elektrodehouder is gepositioneerd om de snede op de juiste plaats. De elektrodehouder is gemanoeuvreerd door mechanische middelen (Pinel, 2007, P83).
Omdat het ook een invasieve werkwijze worden laesie werkwijzen hersenen onderzoek alleen maar gebruikt bij menselijke patiënten als noodzakelijke behandelingsmethode. Er zijn drie typen laesies, waarvan een aspiratie methode waarbij doelweefsel getrokken uit de hersenen, met een afzuigsysteem.
De elektrolytische laesie anders omdat het gebruikte elektrische stroom naar een bepaalde sectie van de hersenen vernietigt. Een klein toestel met een snijgereedschap kan ook gebruikt worden om zieke delen van de hersenen te verwijderen; Deze procedure is gewoon bekend als het mes gesneden methode (Pinel, 2007, blz 85).
De stimulatie methode is een ander proces wordt gebruikt voor het onderzoeken van de hersenfunctie, maar wordt niet gebruikt op de mens, tenzij die noodzakelijk zijn voor een medische behandeling.
De stimulatie werkwijze omvat het verzenden van elektrische stroom door hersenweefsel om de effecten van gedrag (Pinel, 2007, p 85) te bepalen. Unit of meer elementen opnamen worden genomen door het passeren van een sonde in het hersenweefsel. Het vuren van neuronen kan worden bepaald met behulp van deze werkwijzen en elektro registratie gebeurt door elektroden op de hoofdhuid, zodat het "noninvasive en dus dat het kan worden gebruikt met proefpersonen" (Pinel, 2007, p85).
Farmacologische werkwijzen zijn niet-invasief en kan derhalve worden gebruikt om de menselijke hersenen te bestuderen. Geneesmiddelen bekend als antagonisten en agonisten worden gegeven aan de patiënt te verhogen of de werking van neurotransmitters verminderen. Neurotransmitters zijn de chemische signalen van de ene cel naar de andere, in de hersenen van levende wezens. Cocaïne is een agonist,