Asteroids

iteit en de serieuze wetenschappelijke gemeenschap heeft aanzienlijke kennis van deze verbazingwekkende hemellichamen opgedaan. Een aantal sondes naar asteroïden zijn uitgevoerd die ons een schat aan informatie over de samenstelling en hoe we kunnen hun gedrag te voorspellen hebben gegeven. We weten nu dat de meerderheid van de asteroïden krijgen we getuige zijn afkomstig van een asteroïdengordel die tussen Mars en Jupiter. Het is vanuit deze gemeenschap van asteroïden dat veel van de opmerkelijke asteroïden ontstaan.

Wetenschappers hebben aanzienlijke kennis opgedaan over de samenstelling van asteroïden en scheidde ze in klassen, waaronder de klasse S, die komt van het deel van de band die het dichtst bij Mars, de klassen C, D en V, die zijn ingedeeld naar de samenstelling en een klasse genaamd Centaurs van wie de vlucht patronen neem ze dichter bij Jupiter en Uranus. Sommige van de sondes NASA heeft uitgevoerd op de buurt vliegende asteroïden hebben sommige pretty amazing studies van deze excentrieke hemellichamen uitgevoerd.

In 1994 kreeg de Galileo sonde binnen 1000 mijl van de asteroïde Ida en ontdekte dat Ida eigenlijk had zijn eigen maan. Andere sondes hebben botslichamen afgevuurd asteroïden en zelfs landde op een asteroïde om een ​​aantal fantastische wetenschappelijke gegevens te produceren voor ons. Er is veel te leren over asteroïden in onze liefde voor de astronomie en die kennis alleen maakt ons plezier van ze te zien in de kosmos nog spannender.