Reikwijdte van de rechterlijke toetsing Deel 3

enheid 'van hem, die is belegd bij de uitoefening van de macht in kwestie, zou het Hof uitgesloten convassing de juistheid van dat besluitvorming als onderscheiden van louter haar plicht om tevreden te zijn dat de begiftigde van de macht was zo tevreden. Zie Liversidge v. Anderson. ((1942) AC 206)

Ook als een persoon die door de wet bevoegd is om bepaalde dingen te doen, in de totale afwezigheid van het statuut waarmee hij zijn bevoegdheden, kan hij niet worden getroffen om toe te vertrouwen aan een andere persoon de uitoefening van de macht door het statuut aan hem gegeven.

De normale regel is dat een afgevaardigde heeft geen macht te delegeren: `delegatus non potest delegare '. Moet de afgevaardigde dus unaathorisedly zijn macht overdragen aan een andere, zou de situatie ontstaan ​​waarin de leer van de ultra vires succes zou worden toegepast. Zie het geval van Allingham en andere v. Minister van Landbouw en Visserij ((1948) 1 All ER 780).

I Ook de uitoefening van de macht door de administratieve, de agent voor een onderpand doel, dat wil zeggen, doeleinden vreemd aan degene die verantwoordelijk is voor de toekenning van de stroom olie hem zou worden door een superieure rechtbanken geslagen als fraude aan de macht. Alle malafide uitoefening van de macht is in de theorie van het recht om te worden opgevat als een aspect van de leer van de ultra vires alleen al omdat alle vormde autoriteiten worden verleend de bevoegdheid om op te treden onder voorbehoud van de pre-veronderstelling dat de bevoegdheid verleend eerlijk zal worden uitgeoefend voor het doel waarvoor het is verleend (zie v Sydney gemeenteraad.

Campbell ((1947) 2 Alle ER 680). Ook de uitoefening van de macht door de administratieve agent zal worden veroordeeld als zijnde ongeldig uitgeoefend indien deze worden getoond overwegingen die verantwoordelijk is voor het nemen van een bepaalde beslissing zijn of niet relevant voor het doel, of dat overwegingen die relevant zijn verklaard door de wet zijn geen rekening door de administratief agent is genomen. (Zie Associated Provinciale Picture House Ltd. v. Wedesbury Corporation (1925 AC 338).

Schending door een administratieve rechtbank van de beginselen van natuurlijke gerechtigheid in de loop van de uitoefening van zijn bevoegdheden heeft altijd in handen van de hogere rechtbanken de bestelling doorgegeven door een tribunaal aantasten. De onherleidbare minimum eis van de leer van de natuurlijke rechtvaardigheid is dat een persoon over te word