De historische, filosofische, culturele en religieuze redenen voor onze ecologische crisis.

iken over de natuur die door de wetenschap is gegeven aan hen tot nu toe gemaakt van een betere wereld dan er ooit bestaan, of nauwelijks eerder gedacht. Wetenschap was van oudsher aristocratische en intellectuele, terwijl de technologie werd beschouwd als behorend tot de lagere klassen omdat het empirische en actiegericht. De twee werden samen gesmolten en groeide en veranderde als een uit het midden van de 19e eeuw. De democratische revolutie verminderde sociale barrières kon de overgang van de kennis en kunde op het sociale spectrum.

Als gevolg daarvan werd de technologie speculatieve terwijl wetenschap werd technologische. De fusie van wetenschap en technologie was een unie tussen empirische en theoretische benaderingen van het milieu. Wetenschappelijke kennis wordt gedacht aan technologische macht over de natuur betekenen; terwijl de natuurwetenschap is een poging om de wetenschap van de dingen in de natuur te begrijpen. Alle belangrijke landbouw, industrie, de ontwikkelingen voorgedaan in het westen.

De introductie van de Griekse en Arabische wetenschappelijke werken en kennis in Europa vormde een basis voor alle toekomstige Europese technologische en wetenschappelijke vooruitgang, maar alle moderne wetenschap en technologie zijn inherent Europese. De fusie van de twee vond plaats in Europa en het behoudt de Europese karakteristieken aan deze dag. De scheiding van politiek en religie en de combinatie van technologie en wetenschap afgewezen op meer geavanceerde en technologisch geavanceerde uitvindingen en ideologieën.

Wetenschap kan religie vervangen, maar de wetenschap is uitgegroeid tot een voertuig voor de behoeften die ontegenzeglijk religieus zijn. Wetenschap biedt nu betekenis en hoop en de belofte van een beter leven. De groei van kennis is unstoppable.The aanhoudende overtuiging dat wetenschappelijke kennis betekent technologische controle over de natuur is gebaseerd op de westerse politieke ideologieën. Kapitalisme en communisme geloven allebei in het gebruik van technologie om de natuur te beheersen.

Technologie wordt uitgelegd als een realisatie van de christelijke dogma van mans transcendentie en rechtmatige meesterschap over nature.Other soorten zijn slechts middelen om de bevrediging van de menselijke wil. De aarde is een site voor de realisatie van de menselijke ambities en dromen. De overtuiging dat de aarde behoort tot de mens is een residu van theïsme.