Russias vurige path

Na de val van de Sovjet-Unie in 1991, is de toekomst van Rusland werd gezien als onzeker en vluchtig. Een decennium van economische onvoorspelbaarheid en een impopulaire leider in de Boris Jeltsin aangewakkerd deze positie.

Rusland, na het tumultueuze geschiedenis had een dilemma op zijn handen: om terug te keren naar het pre-Sovjet, keizerlijke dagen of samen te voegen in de westerse orde. Leiders, academici en publieke figuren krachtig beraadslaagd het pad dat de nieuw gekrompen imperium zou moeten nemen.

Negatieve houding ten opzichte van het Westen en in het bijzonder de Verenigde Staten hebben de leiding over integrationistische uitzicht Jeltsin, die werden gezien als verraders onder de Russische bevolking.

Deze kwesties kwam tot een hoogtepunt in de verkiezingen van 2000 met Vladimir Poetin wordt verkozen tot het ambt van president van de Russische Federatie. Een lange tijd Sovjet-loyalist tijdens zijn tijd in de KGB, is hij bekend om zijn sterke pro-Russische wereldbeeld.

Naar Amerika en het Westen, wordt hij gezien als een hard-headed nationalistische en gebogen over het behoud van de scheiding en de onafhankelijkheid van Rusland. Deze zijn zeker niet vooringenomen meningen, zoals Poetin heel bewust is geweest in zijn visie op de toekomst van Rusland.

In de afgelopen jaren, heeft Poetin tot cozied islamitische en Latijns-Amerikaanse landen, met name die landen die vijandig of op gespannen voet met de Verenigde Staten zijn. Iran, Venezuela en Syrië zijn een paar die de Russische leider heeft getracht om de handel en politieke banden te creëren.

Nieuwsberichten en persberichten regelmatig groeiende invloed detail van Rusland in Eurazië en schurkenstaten landen van Zuid-Amerika.

Eind november 2008, onlangs verkozen Russische president Dmitri Medvedev een ontmoeting met de Venezolaanse president Hugo Chavez. Het was de eerste keer dat een Russische leider had Zuid-Amerika sinds Sovjet-tijden bezocht. Het is duidelijk dat de Russen snel oprukkende invloed op te bouwen in de wereld, in rechtstreekse concurrentie met de Verenigde Staten.

Retoriek van een multipolaire wereld doordringt Russische dialoog met het Westen.

In een tijd waarin organisaties als de Verenigde Naties proberen de banden tussen de naties, en neo-conservatieven in Amerika eisen welwillende hegemonie, de Russen zijn op zoek naar een grotere invloed in de wereld. Terwijl sommige in de Verenigde Staten sprake van een andere koude oorlog, is het waarschijnlijk nog