"Stop!" Ik zei luid. Ik stapte tussen de twee jonge mannen en probeerde ze uit elkaar en weg van mijn zoon en dochter-in-law te duwen.
Ik had het zelfde ding op het werk, gedaan wanneer studenten in gevechten en ze had gekregen gestopt met vechten. Ze gestopt omdat ze me gerespecteerd. Deze jongens niet kent me, laat staan respect voor mij. Ze duwde me naar beneden en begon te schoppen naar mij, zoals ik ineengedoken boven Jay's hoofd.
Nu ik had getraind een beetje in Jeet Kune Do, Bruce Lee's stijl van martial arts en de spier geheugen uit de praktijk van veel kata geschopt. Ze schopte en ik pareerde met dezelfde bewegingen die Mr. Miyagi Daniel Larusso had geleerd in The Karate Kid. "Wax op. Wax off." Hun pareerde kicks sloeg de houten omheining naast Jay.
"Ga terug!" Ik eiste, op zoek naar Marie. Ik wilde niet dat ze steken open te breken. Ze spiderwalked achteruit op handen en voeten en zat daar tegen het hek in het steegje, doodsbang.
De jonge mannen bleef schoppen.
Van mijn knieën, ineengedoken over mijn zoon's hoofd bleef ik hun kicks pareren in het hek. Niet een kick geland waar ze gericht is.
De steeg weergalmde met de scherpe raps van de voeten schoppen hout. Een zwakke melodie afgedreven van de garage. "Welkom bij Hotel California," zong Don Henley van de Eagles. Ik vroeg me af hoe lang ik kon pareren te houden.
Plotseling hoorde ik voeten springen over hekken en schoenen raken van de bestrating van de steeg. Ik keek op en zag ongeveer vijftien jonge mannen met metalen buizen en stokken. Ze liepen in onze richting, snel.
"Het is een goede dag om te sterven!" Ik schreeuwde, het onthouden van de lijn in een oude western gesproken, door een Native American klaarmaken om te vechten. Ik wist niet hoe we zouden gaan om uit dit, maar als ik naar beneden ging, zou ik gaan vechten tot het einde.
De schoppen gestopt. De twee jonge mannen liep het steegje. Ongeveer tien van het hek hoppers joeg hen na. De rest van hen kwam naar ons.
"Gaat het?" Een van hen reikte om mij te helpen om mijn voeten. Twee andere werden Marie helpen up.
Nog twee hielp Jay opstaan en lopen terug naar de garage, waar iedereen was te luisteren naar de zich ontwikkelende verhaal van de buurman.
"Wie ben jij? ' Ik vroeg, borstelen vuil van mijn knieën en glad mijn mini-jurk.
"We zijn de Straat