Boekrecensie: Mama IM nog steeds hier door Kate McLaughlin

cetten? Met de hele familie nu te maken met een steeds opvliegende Chloe, zij het hoofd naar de medische wereld. De prognose is niet goed, Chloe is bipolaire, een eenvoudig woord, maar een met een encyclopedische lengte definitie. Erger nog, terwijl de aandoening bekend is en gedocumenteerd, de behandeling verschilt van patiënt tot patiënt, een effectief medicijn voor één, is een mislukking voor another.

The familie komt, wat alleen maar kan omschrijven als de donkere eeuwen, niets lijkt te werken, drug na het geneesmiddel wordt geprobeerd, sommige zien voordelen op korte termijn, maar op lange termijn verliezen. Ik ben er zeker van dat er momenten waarop Kate McLaughlin twijfelde aan de medische broederschap. De resultaten van hun experimenten waren ongeveer zo succesvol als het aanbrengen van bloedzuigers! Maar Kate bleef, geven hulp in wat leek een verloren situatie. Na zelfmoordpogingen, een bijna gebroken huwelijk, een of andere manier heeft ze bleef om door te gaan.

Chloe blijft om verder te gaan, maar het is in kleine stappen, zijn weken van de verbetering en normaliteit weggevaagd in seconden ingedrukt tijd doorgebracht met Chloe tijdens de ergste periodes nam kostbare tijd weg van de rest van de familie, jongste zoon Michael leek de belichaming van de perfecte jonge man, goede cijfers, beleefd, uitgaande en gezellig. Maar alles was niet fijn, weer die veelbetekenende tekens had gemist. Terwijl Chloe had vermeden drugs en alcohol, Michael omhelsde hen, Chloe opgesloten haar geweld voornamelijk in de richting van zichzelf, Michael was meer extravert.

In één episode kwam hij gevaarlijk dicht bij de dood in de handen van een gewapende politie-eenheid. Hij had het geluk dat het een Taser en niet een pistool dat wat vroeger zijn mes zwaaiende behavior.With onderwerpt twee kinderen die lijden aan een bipolaire, Kate en Mark McLaughlin kunnen alleen maar afwachten en kijken om te zien of hun derde kind Monica zal volgen in het pad . Er is blijkbaar een 75 kans dat jonge Monica zal volgen in deze goed platgetreden pad.

Als mama Im nog steeds hier wijst op de vroege waarschuwingssignalen van deze ziekte zijn gemakkelijk te missen, en te ontslaan, tegen de tijd dat je je realiseert dat er een probleem is het al epische proporties bereikt. Kate McLaughlins ervaringen zijn geweest dat de waterscheiding optreedt wanneer het kind is 15 of 16, ik weet niet of dat is de norm.Mommy Im nog steeds hier is een belangrijk boek, is het gemakkelijk om het onderwerp van de