" Een deel van zijn poging was om bepaalde vormen van kanker, zoals prostaat-, borst- en eierstokkanker te richten.
"We geformuleerd antilichamen tegen een mucine, dat is echt een glycopeptide," verklaarde Dr Noujaim. "Het is een peptide dat een groot deel van de suikers op het aanwezig binnen de ascitis vloeistof uit eierstokkanker tumoren patiënten heeft." Dat is hoe Dr. Noujaim en zijn team produceerde de echt vroege antilichaam dat nu wordt toegepast voor OvaRex® Mab.
"We stuurden een aantal van deze antilichamen tegen professor Richard Baum in Duitsland voor de beeldvorming van ovariumtumoren patiënten," Noujaim herinnerde. "Dr. Baum belde terug, na enige tijd, en vertelde me: 'De mensen die ik was hier beeldvorming hadden innovatieve eierstokkanker en sommige van hen lijken heel mooi recht nadat we gaven hen een paar schoten te hebben gedaan (op de B43.13 antilichaam, de klinische naam voor OvaRex® Mab) het imago van de tumor. "Ik dacht dat hij een grapje met me."
Dat is serendipiteit bij opereren als Dr. Noujaim ons uitgelegd.
"Richard was imaging patiënten die in de laatste fase van de ziekte geweest," merkte hij op. Monoklonale antilichamen kunnen worden gebruikt als diagnostische middelen in de oncologie, wanneer zij radiogelabeld met een merker die kan worden afgebeeld door externe detectoren. "Deze mensen hadden misschien vier of 5 weken te leven. Alle van de plotselinge, een jaar later en zijn ze nog steeds rond. "Baum drong Noujaim om dit verder te onderzoeken. Dr. Noujaim herinnert hem te zeggen: "Iets is hier gebeurt. Ik heb gezien dat honderden patiënten, maar niets zoals dit.
"Vanuit deze aanmoediging, Noujaim begonnen met het formuleren van de mogelijk mechanisme van hoe dit monoklonaal antilichaam zou werken. Zijn scherpe geest achtervolgde de raadselachtige vragen van waarnemingen van Dr. Baum.
Op dit punt van zijn herinneringen, Noujaim werd opgewonden, "Door pure serendipiteit, hadden we gebruik van muizen antilichamen, niet gehumaniseerd antili