Intrekking opioïdverslaving met de werkwijze van de therapie is zeer belangrijk in de de-verslavingsproces. Dit proces wordt meestal beheerd door het vervangen van de schuldige opioïde met een andere opioïde. Er zijn verschillende medicijnen die worden gebruikt tegenwoordig deze taak uit te voeren. Een daarvan is methadon.
Methadon is het middel van keuze in het proces. Methadon is een synthetisch opiaat. De chemische eigenschappen en configuraties zijn nogal verschillend van de andere typische opoids.
Maar het gebruik ervan is het gevolg van de farmacologische eigenschap van het geneesmiddel. De farmacologische eigenschap is zeer vergelijkbaar met die van morfine. Welnu, in een manier het bootst de werking van morfine. Morfine heeft affiniteit voor de μ-receptoren. Morfine hecht zich aan de μ-receptoren en spreekt zijn effect op die manier. Evenzo methadon heeft dezelfde eigenschap als zich te hechten aan de μ-receptoren. Maar het belangrijkste verschil ligt in de duur waarvoor beide moleculen hechten aan de receptoren.
Methadon hecht zich aan de μ-receptoren voor looptijden langer dan morfine doet. En voor methadon, duurt het een langere tijd om zich te distantiëren van de μ-receptor. Dit maakt de ontwenningsverschijnselen zeer weinig blijven. Ook tegelijkertijd dit beslag dat methadon heeft de receptoren vermindert het verlangen naar andere opioïden. Dus als de verslaafde persoon, resorts aan de inname van morfine etc in de iv vorm, de effecten die hij ervaringen zijn een stuk minder dan dat hij gewend is.
ervaren Er zijn een aantal verslaafden die weigeren zich terug te trekken.
Het is voor hen een onderhoudstherapie is bedacht. Het is bekend als het opioïde onderhoudsprogramma. Nou, als boven de geprefereerde middel van keuze in het onderhoudsprogramma vermeld is hetzelfde methadon.