Is uw Overeten een gezondheids-probleem?

rankzinnig" in ons eten te worden, in ons streven naar voedsel, in de hoeveelheden en soorten voedsel dat we eten. Het programma biedt wel een paar handige tools ontworpen om ons te helpen opnieuw leren onze eetgewoonten tot een gezondere stijl, maar de kern van het programma is de nadruk op een ziekte die buiten onze controle, dat we niet kiezen, dat we niet kunnen genezen alleen, en dat een macht buiten onszelf ons weer geestelijk gezond.

Ik heb een probleem met die concepten.

Als ik te veel eten op het punt van de verdoving, ik kiezen om dat te doen .

Het is te gemakkelijk om dergelijk gedrag te wijten aan een "ziekte", waarover wij geen controle hebben. Onze samenleving stimuleert dergelijk gedrag door het benadrukken van levensstijlen die in strijd zijn met gezond leven zijn, rijden overal in plaats van lopen, eten snel, sterk bewerkte voedingsmiddelen, het spervuur ​​van advertenties die de bedrijven die deze fastfood (produceren ondersteunen hoeveel advertenties heb je gezien broccoli onlangs?), onze voorkeur voor leven als bank aardappelen aan het eind van de dag, en vele andere manieren die niet bevorderlijk zijn voor een goede gezondheid.

Voeg daarbij de enorme toename van het aantal restaurants die reusachtige maaltijden in hun inspanningen om de klant, de goedkope en zeer gemakkelijk beschikbaar voedsel te winnen, en we hebben een maatschappij die is ondervoed, vet, traag - en als chef-kok Anthony Bourdain zegt: "honger voor meer. "We doen het voor onszelf. Maar het is immers onze keuze. We kiezen voor deze levensstijl te leven; we kiezen om naar de restaurants; kiezen we onze favorieten uit het menu; we kopen het ijs en snoep bars die we zweren zijn "voor de kinderen." We doen het voor onszelf.

En als, door de magie van een van die 12-stappen programma's, zijn we gered van dat levensstijl, wij verkondigen dat het was we niet wie het gedaan heeft, maar een vermogen groter is dan wijzelf die het deed voor ons. In feite, als we succesvol in het zich onthouden, of het eten van meer normaal zijn, wij zijn het die het doen - niet een kracht buiten onszelf. Kan worden gezegd dat we werden geïnspireerd door de groep? Natuurlijk. Kunnen we zeggen dat we overgegeven in het gebed? Tuurlijk. Maar we kunnen niet zeggen dat we het niet deden. We deden. We aten en we gestopt met het eten.

Iets anders beweren, is absurd.

Ik denk niet dat het een ziekte te willen eten, of zelfs te genieten van het eten.