One van het leven s vreemdste paradoxen is dat zuurstof, de gever van het leven, kan ook onze sterfelijke vijand. Hoewel het essentieel voor het leven, de betrokkenheid van zuurstof in de cel s respiratoire processen is één van de belangrijkste factoren om oud. Wanneer de moleculen die deel uitmaken van ons hele lichaam geven een elektron, worden ze geoxideerd. Anderzijds, wanneer ze accepteren een elektron, worden ze verkleind. Reductie is in principe gecontroleerde oxidatie of verbranding van eiwitten genaamd enzymen.
Het resultaat van deze gecontroleerde oxidatie afgebroken moleculen vrijgeven energy.During cellulaire ademhaling, sommige van de elektronen die worden uitgewisseld ontsnappen. Deze elektronen instabiel vanwege hun configuratie en zijn zeer agressief, ze reageren met en beschadigingen andere moleculen in de cel. Ongeveer 2 5 van de elektronen die door het mobiele s respiratoire processen worden omgezet in dergelijke instabiele elektron. Deze instabiele elektronen worden vaak aangeduid als vrije radicalen.
Een cel zal vaak uitdoven vrije radicalen door neutraliseren met anti-oxidanten, zoals ze doneren elektronen om de onstabiele elektronen om te zetten in een stabielere vorm. Tijdens dit proces, de antioxidant zelf wordt geoxideerd en moet worden aangevuld. Helaas, als antioxidant status van de cel en is uitgeput door overmatige fysiologische eisen of chronische insufficiëntie voedingswaarde, de cellen vermogen te gebruiken gedoofd worden door de continue stroom van vrije radicals.Not alles van vrije radicalen is slecht voor de cel.
Vrije radicalen zijn uiterst belangrijk bij een aantal biologische processen. Zij zijn essentieel voor het lichaam s immuunrespons, zij bacteriën en andere binnendringende ziekteverwekkers te doden door neutraliseren. Vrije radicalen zijn ook belangrijk bij bepaalde cell signaling processen zoals de initiatie van de ontstekingsreactie. Het geheim v