Als geavanceerde en moderne gezondheidszorg is geworden, en zoals de bedoeling als we allemaal in onze obssessive zoektocht naar welzijn, een goede gezondheid en balans ~ op het einde, we allemaal op een dag het gezicht van de onvermijdelijke. Het is niet te zeggen dat het kennen van het einde is onvermijdelijk dat we gewoon moeten laat de natuur zijn gang gaan. Ik heb het over het einde van hun leven na alle maatregelen zijn genomen.
hospice zorg is niet hetzelfde als de standaard medische zorg.
Hospice legt de nadruk op pijnbestrijding en de verlichting van andere symptomen die verband houden met individuele gevallen. Het bereikt dit door het gebruik van de meest geavanceerde technieken en technologie die beschikbaar is. Hospice erkent ook dat in alle gevallen, ernstige ziekten en onvermijdelijke sterven beïnvloedt niet alleen de patiënt, maar het hele gezin. Daarom is dit niveau van zorg breidt haar schoot in de richting van naaste familieleden van de patiënten door het aanbieden van spirituele en emotionele steun ook.
In de afgelopen jaren, de meeste medische centra vertrouwde vooral op onafhankelijke hospice zorgverleners. Als beslissingen worden bereikt om patiënten op ondersteunende zorg alleen te plaatsen, worden ze vervolgens verwezen naar deze aanbieders die op zijn beurt de zorg fo de stervenden zal nemen. Onlangs heeft echter hospice zorg begon te worden erkend door de toename van het aantal artsen en verpleegkundigen, zodat end-of-life kwesties belangrijke delen van de holistische benadering van de gezondheidszorg zijn geworden.
Veel ziekenhuizen hebben nu afdelingen binnen hun organisatie, die vooral gespecialiseerd in dit niveau van zorg.
Interessant genoeg, niet erg veel gezondheidszorg ontvangers staan open voor dit concept. In feite, in mijn jaren van werken als verpleegkundige, tot op de dag, de invoering van het onderwerp van ondersteunende zorg is nog steeds een van de moeilijkste taken van een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg wordt geconfronteerd zijn.
Ik persoonlijk ging door een lange fase in mijn carrière waar ik snelle reacties en code blues over een patiënt en familie conferentie over "doe-niet-rescucitate" zou verwelkomen. Begrijpelijk dus, niet veel van ons komen naar de ziekenhuizen om te sterven. Wij komen voor hulp, verwachten we volle kracht team inspanning van het medische team in niet alleen het vinden van een remedie, maar gelijke intensiteit in stoten ons stervende harten terug in het leven mo