Historische perspectieven op Abnormale Psychology

In het verleden, het zoeken naar het bestrijden of het regelen van abnormaal gedrag landde in drie hoofdcategorieën: de biologische, psychologische en het paranormale (Hansell en Darmour, 2005). Het paranormale benadering trachtte uit te leggen en cultureel gezien abnormaal gedrag zoals die veroorzaakt door demonen en kwade geesten die moesten worden uitgeworpen genezen. Op verschillende punten in de geschiedenis, de geestelijk zieken werden verondersteld te zijn onder de heerschappij van heksen en tovenaars.

Marteling was een van de bepleit vormen van het ontmoedigen van het bezit van de demon. Paracelsus, een Zwitserse arts in de 15e en 16e eeuw betwist het idee van demonische bezetenheid, door het aanbieden van een alternatief, zij het paranormale verklaring voor afwijkend gedrag. Hij geloofde dat abnormaal gedrag was een gevolg van planetaire bewegingen, de positie van de maan en de sterren zelf. Astrologie nog zoekt, in de moderne dag, om inzicht te krijgen in de werking van de geest en het gedrag (Fabrega, 1990) bieden.

Net als het paranormale, de biologische en psychologische benaderingen hebben hun wortels in het verre verleden. Hippocrates, de Griekse arts, die wordt vaak aangeprezen als de vader van de geneeskunde, schreef dat abnormaal gedrag kunnen en moeten worden behandeld als elke andere ziekte of aandoening van het lichaam. In zijn Hippocratic Corpus, geschreven tussen 450 en 350 voor Christus, Hippocrates stelde dit idee. Hij zag de hersenen als het centrum voor intelligentie, emotie, wijsheid en bewustzijn.

De logische conclusie van dit geloof was dat abnormaal gedrag ook moet hebben hun wortels in de hersenen en de werking ervan.

Hippocrates 'werk zou later door de Romeinse arts Galenus (Hansell en Darmour, 2005) en andere beïnvloedende worden aangehaald artsen in de biologische behandeling van abnormaal gedrag op en af ​​tot het midden van de 19de eeuw, toen het zou opnieuw opleven. De geboorte van de psychologie in de late 19e en begin van de 20e eeuw als een discipline op zich creëerde een dieper begrip van niet alleen het definiëren van 'afwijkend' gedrag, maar ook te behandelen.

Behandelingen

Behandeling van abnormale gedrag is volledig gebaseerd op de culturele beleving van de abnormale. Voor oude culturen die demonische bezetenheid zag, marteling was een optie als trepanatie of het boren van een gat in de schedel van een persoon en waardoor de demon of geesten te ontsnappen was. In latere eeuwen, zouden indi