Vergelijkende Rechtstheorie-De Mutability van wet Sinds 1960,

aldus Habermas, kolonisatie van de "leefwereld". Onderwijs, bijvoorbeeld, eenmaal onder de controle van de Kerk, wordt opnieuw gemodelleerd en voorzien in de staat systematiseren machine winkel en wordt dan (teruggekoppeld) als seculiere staat gerunde onderwijs onder de verantwoordelijkheid van de DES (Ministerie van Onderwijs en Wetenschappen , nu de DEE). Het is een revolutionaire verandering, maar het gebeurt door de wettelijke enactment. Geen druppel bloed werd vergoten. De burger aanvaardt de verandering.

Hij vecht niet tegen het sinds hij intern de wet af te dwingen ambtenaren Hart zegt accepteert. Het is echter duidelijk, er zijn grenzen aan wat Parlement kan doen. Indien de wet stappen te ver uit het centrum van de sociaal-juridische en politieke normen, is het goed mogelijk dat het kan leiden tot massale, afwijkende meningen als getuige in het geval van de poll tax opstand in de vroege jaren 80.

Law werd ook meer zelf-rechtvaardiging in de periode 1800-1960.

Bentham had al gezegd geen zorgen te maken over moraal en dat de regel was goed, want het was een regel, de geldigheid ervan voortvloeit uit het feit dat het door de wettelijke, wetgevende machines voorbij was. Nadat het door het proces voorbij was, was er geen noodzaak om iets anders te overwegen, zoals de impact op "LifeWorid". Zoals Habermas zei.

De "democratische procedure voor de productie van de wet blijkbaar vormt de enige post-metafysische bron van legitimiteit Het moreel neutraal regels, praktijken en procedures werden aanvaard zonder twijfel vanwege hun veronderstelde technische indispensibility. Maar de veronderstelde technische indispensibility is als een nieuw 'groot verhaal' wordt gepromoot door de overheid in plaats van de natuurlijke wet, protestantse doctrine, of een andere ideologische, morele waarde vordering. Bentham zouden blij zijn.

Een voorbeeld van het geloof in de technische indispensibility van wetgeving is te vinden in de LRA 1925 en de LPA 1925.

Echter, door een groot deel van de 19 ^{e en de eerste helft van de 20 ' h eeuw, het Verenigd Koninkrijk is gevangen tussen wat Weber noemde Traditionele overheersing ( .}

aanvaarding van gezag alleen omdat het lang is gevestigd) vertegenwoordigd door erfelijke peers, het Koninklijk Huis en de Kerk van Engeland aan de ene kant aan de andere kant, ze worden geconfronteerd met juridische overheersing (aanvaarding van de regels, omdat ze de regels; niet voor hun waarde of politieke waarde). Het is onder Legal Do