Ik vond het verbazingwekkend hoe dingen veranderen in de samenleving. Ikzelf heb een 15 maanden oude dochter, die in de stadia van de exploratie. Ze lijkt elke nieuwe en oude manier om zichzelf pijn te vinden. Niet op te stellen, heeft ze niet begrijpen dat woord. Maar gewoon door te vallen, lopen in muren, raken haar hoofd kruipen onder de tafel, of het schudden van haar rammelaar te hard het haar gezicht raakt, heeft ze haar deel van de pijn ervaren. Als ze iets als ik, zal ze een ongeluk gebeuren.
Echter, nu mensen de dag maken grapjes dat ik weet niet of hij moest lachen of ineenkrimpen bij.
Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was, was ik in mijn tweede volledige jaar bij Broome Community College in Binghamton, New York. Nadat ze geboren werd, besloot ik een jaar vrij van school, totdat ik ging terug naar een diploma, zodat ik kon tijd doorbrengen met mijn nieuwe bundel van vreugde.
Als het jaar kwam snel en doorgegeven, heb ik mijn beslissing snel.
Er was geen manier dat ze zou gaan om naar een kinderdagverblijf, en er was geen manier om iemand die ik niet ken en vertrouw ging mijn dochter te kijken. Ik had het nieuws keek, keek naar CNN en de krant lezen. Veel kinderen stierven aan de kant van hun voogden, ouders of kinderopvang providers. Sommige kinderen waren zelfs niet sterven, ze waren gewoon misbruikt. Luiers duwde in de mond, wordt gehouden op de grond met behulp van lijfstraffen, en geschud totdat ze waren een statistiek van het shaken baby syndroom (SBS).
Ik moet zeggen dat niet elke plek voor kinderen is slecht, maar hoe vind je de goede appels uit de slechte kiezen zonder te proeven men eerst?
Ik was niet van plan te laten iets gebeuren met mijn dochter van elke soort. (Zelfs als dat betekende niet terug naar school te gaan, maar doen het online of via de e-mail.) Gelukkig maar, mijn vriend's moeder nam de leiding en trok aan haar kleindochter kijken. Ik wist dat ze in goede handen was en ik kon gerust zijn.
Er zijn echter geen moeder kan gerust bij elke nieuwe stap van hun kind komt terecht in een schreeuwen huilen omdat ze stootte hun hoofd op de tafel of gekneusd hun kont op de harde betegelde keuken vloer. En zoals elk ander kind op aarde, mijn dochter nog steeds is het verkrijgen van haar cijfers groeien. Elke dag heeft ze een aantal nieuwe kras of blauwe plekken.
Toen mijn dochter kwam thuis van haar oma's de eerste dag met bump ik op haar voorhoofd van het raken van het aan de kant tafel, mijn vriend m