De ochtend na aankomst Youston's, ik was in het geweer tegen de kleine uurtjes van de dag (om zijn een zondag), klaar om hem te poetsen en dan maak je klaar voor een mooie wandeling in het omliggende platteland.
Het was zeker veiliger om alleen rond te gaan op een paard in de verlaten platteland, in tegenstelling tot een fiets: en misschien kon ik naar het dorp om een paar kennissen, ei bezoeken de dochters van de lokale shepard.
Het dorp, een gehucht genaamd C, had een klein centrum en een flink aantal boerderijen, niet allemaal zo geïsoleerd als de onze, die was de meest ver. Er waren nogal wat jongeren die ik op de 7,30 bus naar de stad had ontmoet, de ene iedereen gepakt om naar school te gaan.
Uiteraard, als het nieuwe meisje was niet zo makkelijk, maar vooral het dorp meisjes waren erg aardig.
Al met al had ik erg weinig bewegingsvrijheid, gezien de omstandigheden en met Youston vertegenwoordigde een kans om een te vangen beetje vrijheid, ontdekte ik al snel.
Ik ging naar zijn doos, gaf hem een ontbijt en terwijl hij at, kreeg ik al mijn gereedschap klaar. Ik had een borstel, een hulpmiddel om zijn hoeven schoon water; zijn zadel, een nieuw zadel met een mooie rode doek, rustte in de buurt, met de teugels.
Ik was in volle gang ook, mijn beste inbreuken op en mijn paard rijlaarzen.
'Nu, heb je goed geslapen mijn snoep? Ik zal je vastbinden hier en maak je mooi! '
Ik heb Youston uit zijn doos en begon borstelen zijn jas. Ze zeggen dat je niet moet dragen uw beste kleren als je een paard te verzorgen en het was duidelijk waarom: er was overal haar, mijn handen waren smerig en als gevolg van de inspanning, was ik zweette.
Heeft iemand poetsen hem in de laatste paar maanden, ooit? Zijn haar was nog erger en de hele operatie duurde veel langer dan verwacht, met middelmatige resultaten, teleurstellend. Ach ja. Het was een kwestie van doorzettingsvermogen!
'Een week van deze en je gaat zo goed als nieuw mijn lieve te kijken!' Zei ik tegen hem. Hij keek me vragend, verwacht wat meer appel.
Ik heb de hoeven, die nog erger waren. Hij was nog steeds een beetje moe van de nieuwe omgeving, maar zeker niet vijandig, dus ik ontspannen een beetje en bij het behandelen van een hoef, per ongeluk op mijn voet geland.
Heilige maan, ster