< p> Dan weer, iets heel vreemds gebeurd ... mijn handen werd heel erg warm, maar het was een vreemd soort warmte, als ze waren niet eens bezwete. Als dit gebeurde, leek mijn hart te veel gelukkiger geworden en ik ontspannen volledig. Ik zeg dat mijn hart was geraakt omdat ik voelde de warmte waar mijn hart was, maar het was als geluk. Het is moeilijk uit te leggen.
Het voelde als een energie die ik kon niet zien met mijn ogen was dat door mijn hart om mijn handen en uit de handen te Youston.
Ik kon het niet zien, maar ik kon voelen waar het was, daarom kon ik 'zien', waar het ging. Youston voelde zich gelukkig en hij gaf me dat geluk terug.
Iets anders gebeurde terwijl mijn hand rustte op Youston nek. Foto's van Youston verleden werden te zien zijn in mijn gedachten. Het was alsof hij probeerde om me te vertellen wat er was gebeurd met hem en wat voor soort leven dat hij had gehad. Niet alle waren slecht. Ik kon zien dat hij heel gelukkig als een jong paard was geweest. Ik kon een vrouw het verzorgen van hem te zien.
Hij was niet blij met zijn vorige eigenaar geweest, kon ik een brutale man hem te raken zonder reden met touwen en teugels te zien. Ik kon een paar paarden die in de stallen waren te zien, sommigen waren vrienden Youston's, twee in het bijzonder. Hij miste hen, maar niet de eigenaar.
'Sorry Youston, ik kan ze niet te kopen ... in feite is het al behoorlijk een wonder dat je hier bent echt ... Ik had nooit gedacht dat ze zou door mij een paard weet je ... 'Ik klopte hem op de rug.
Ik was niet geschokt door de ervaring als het voelde echt heel natuurlijk, alsof de mogelijkheid om deze energie voelen en te communiceren met een dier had slapende geweest en het is aangetoond dat het me nu weer.
Ik denk dat het allemaal gebeurde, omdat voor de eerste keer in mijn leven dat ik durfde mijn hart te openen en bewust iets voor iemand die niet uit mijn eigen belang, maar uit de wens om een dier te geven een beter leven. Of misschien, Youston en ik waren niet zo verschillend en er was een directe verbinding geweest. Het is waar dat mijn leven beter zeker kunnen zijn ...
vast in het platteland op een afgelegen boerderij, toen andere meisjes begon uit te gaan en het dragen van make-up ... Ik droeg modder op mijn schoenen meestal!
Misschien is mijn moeder had gelijk, dertien was een groot aantal na alles. Niet dat ze kon op geen enkele manier help