Toen kreeg ik de teugels en benaderde hem om ze op, toen hij heel plotseling heftig begon te trekken het touw, stond op zijn achterste benen en werd zeer geagiteerd.
Mijn arm, zij het kort, werd gevangen door het touw en ik was licht gewond, maar vooral bang door deze onverwachte reactie. Zin in een van zijn hoeven op de andere voet!
Ik deed een stap terug en Youston langzaam kalmeerde. Zijn ogen waren wijd open, zijn spieren zeer gespannen, het hoofd hoog. Hij stond daar, als verwacht iets te gebeuren.
hij bang mij en mijn eerste reactie was te schreeuwen naar hem. Zodra ik stapte terug en we hadden allebei weer wat rust, realiseerde ik me dat hij keek verschrikt.
Wat was hij bang voor?
Ik keek rond en het enige dat anders was, was dat ik de teugels in mijn hand. De teugels! Hij was bang van hen, hij dacht dat ik zou gaan om hem te raken!
'Och arme Youston, wat hebben ze met je gedaan?', Zei ik tegen hem. Het geluid van mijn stem leek hem te kalmeren. Dus ik bleef praten.
Ik nam enkele appel en langzaam ging naast hem. Hij deed een stap terug, maar toen ontspande hij. Ik moest de teugels aan te trekken, anders was dit het gaan om de volgende keer nog moeilijker zijn.
Ik nam de teugels rug en heel langzaam hield hem stukjes appel, wortelen en suiker. Ik bleef voorzichtig met hem te praten, en uiteindelijk kreeg ik de teugels over. Het duurde een goed half uur.
'Nou, dit paard is een uitdaging op onverwachte manieren' mompelde ik tegen mezelf. 'Laten we eens kijken wat er gebeurt!'
Ik was uitgeput toen en we gingen alleen voor een korte tijd, maar hij stelde niet teleur.
Het moet zijn geweest als gevolg van de nieuwe omgeving, maar hij was erg zenuwachtig en nerveus, die echt leuk was! Dit paard was niet zo slecht na alle, hij wat energie gehad!
Terug naar huis, liet ik Youston vrij voor een wat gras grazen, vervolgens gecontroleerd zijn hoeven opnieuw om te zien of er iets was er gevangen. Hij keek nu veel rustiger, dus ik klopte hem zachtjes in zijn nek.
'Good boy Youston! Het was een zeer goede dag, was het niet? '
Dus we stond daar voor een paar minuten, mijn