De belangrijkste categorieën van angststoornissen, zoals aangegeven door de American Psychiatric Association, zijn:
Scheiding angststoornis, dat is waarschijnlijk de meest voorkomende angststoornissen bij kinderen. Het verwijst naar overmatige angst over de scheiding van thuis uit of vanuit belangrijke mensen in het leven van het kind. Gewoonlijk reactie en angst niveau van het kind is niet voldoende om haar ontwikkelingsfase.
Zo kan het kind angst voelen en hebben nachtmerries waarbij scheiding of schade ontstaan aan dierbaren, onwil om naar school te gaan of om ergens ver van huis en het onvermogen om alleen te gaan.
Gegeneraliseerde angststoornis die per definitie "overdreven of oncontroleerbare angst of zorgen te maken over de gebeurtenissen ", wordt gekenmerkt door zelfbewustzijn, overdreven zorgen te maken over het verleden /toekomstige gebeurtenissen (zoals een school examen) en angst over de capaciteit en competenties.
specifieke fobie is een categorie van angststoornissen gekenmerkt door diepe angst voor een specifiek object (bijv. honden) of situatie, waarin het kind zal over-reageren en zich niet in verhouding tot de eisen van de situatie. De intense angst leidt tot gedrag vermijding, maar indien blootgesteld aan de fobische stimulus, kunnen de kinderen een zware paniekaanval hebben. Een specifiek type van deze categorie sociale fobie, aanwezig toen er een sterke angst als het kind te verduren sociale of prestaties evenementen (zoals het spreken voor een publiek of ga naar een drukke plek).
Heb paniekaanvallen (of als terugkerende, Panic Disorder) is een periode waarin sprake is van een plotseling begin van intense angst of terreur, met fysiologische symptomen zoals hartkloppingen, pijn op de borst, ademhalingsproblemen en verstikking, misselijkheid of buikpijn benauwdheid, duizeligheid, licht in het hoofd, flauw of onvast gevoel. Deze symptomen piek binnen 10 minuten,