Vergelijkende Rechtstheorie-De Mutability van wet Sinds 1960,

en waar de antwoorden voortkomen uit de waarden van een samenleving geworteld in haar cultuurhistorische kennis.

Met behulp deze definitie en analytisch kader van ideale types (soorten die, zoals idealen, proberen de levende werkelijkheid benaderen, maar die niet de pretentie om directe rekeningen van de werkelijkheid) Weber, zal de schrijver van dit artikel stellen dat het is de aard van de wet geworden steeds instrumentaal in de laatste 40 jaar. Overeenkomt met deze, is de legitimiteit van de wet steeds meer zelf-rechtvaardiging.

Ten slotte heeft de wet dominanter en geïnstitutionaliseerd worden. Hoewel veel van deze kenmerken van de wet vinden hun oorsprong in de sociaal-juridische en politieke ^{girory van de peri7 -Cl 1800-1960 en de theorieën van filosofen en juristen verder schrijven van de 17 e eeuw, Het is sinds ongeveer 1960 dat men ziet het potentieel van de theorieën van het recht in de moderne context vorm krijgt in de praktijk door de autonome werking van de De staat, vennootschappen, en het individu. Dit essay zal zich richten op het Engels juridische en historische context.}

In de late jaren 18 ^{e en begin 19 e eeuw, Jeremy Bentham betoogd dat de wet niet nodig om zichzelf te rechtvaardigen op grond van ethiek, religie of natuurlijke wet maar op de idee van nut. Bentham werd geïnspireerd om zijn Fragment van de regering te schrijven als een kritiek op Blackstone's Commentaren op de Wetten van Engeland, die sprak tot de "..supposed contractuele oorsprong van de samenleving en de transcendent'authority van de wet van de natuur, beide ideeën die Bentham namen definitief te zijn geëxplodeerd "(Kelly, 1992, blz. 287). Hij noemde deze ideeën belachelijk.}

Voor Bentham, Indien de wet was nuttig in het dienen van de toepassing van de regering en de meerderheid van de burgers, dan was het legitiem. Bentham was ook een positivist die het begrip, net als Hobbes, was dat de wet het bevel van de soevereine hoewel Bentham meer geneigd om de "soeverein in het parlement", zeggen zou zijn geweest. Bentham was verkeerd als wetten niet zal hebben enige waarde of nut om een ​​staat of zijn bevolking, tenzij ze zijn. Mannen niet de wet en zijn doel te dienen. De wet moet de mensen en hun behoefte aan gerechtigheid in elk resultaat te dienen.

Een opdracht die de mensen geen brood zou moeten hebben is een opdracht in strijd is met het bestaan ​​van de staat of van de soeverein. Wat is een staat of een soevereine zonder mensen? Het