Aangezien HIV eerst werd geïdentificeerd als de oorzaak van AIDS in 1983, diverse tests zijn ontwikkeld die helpen bij de diagnose van HIV-infectie en bepalen hoe ver de infectie is gevorderd. Andere tests kunnen worden gebruikt om donorbloed, bloedproducten en lichaamsorganen screenen op de aanwezigheid van HIV. Artsen bepalen of HIV in het lichaam door het identificeren HIV antilichamen. Hun aanwezigheid aangeeft HIV-infectie omdat ze deel alleen in het lichaam als HIV aanwezig is. HIV antilichamen enkele weken na hiv-infectie optreedt, waarin de tijd anderen nog kan worden besmet.
De antilichamen zijn aanwezig vanaf dat moment. De tests zijn zeer nauwkeurig in het opsporen van HIV-infectie binnen 12 weken na de blootstelling. Een gewijzigde test kan bepalen of specifieke drugs zijn nuttig om een patiënt. Deze test wordt ook gebruikt door bloedbanken, plasmacentra, klinische laboratoria, klinieken en volksgezondheid afdelingen te screenen op de aanwezigheid van HIV in het bloed, bloedcomponenten en organen voordat ze worden gebruikt in medische procedures.
Hoewel geen medische behandeling AIDS behandelingen, in de tijd sinds de ziekte het eerst herkend, nieuwe methoden om de ziekte te behandelen ontwikkeld. Beroepsbeoefenaars in de gezondheidszorg richten zich op drie gebieden van therapie voor mensen die leven met HIV-infectie of AIDS: antiretrovirale therapie met geneesmiddelen die HIV-replicatie te onderdrukken; medicijnen en andere behandelingen die de opportunistische infecties en kankers die vaak gepaard gaan een HIV-infectie te bestrijden; en systemen waarmee mensen omgaan met de emotionele problemen en praktische overwegingen van het leven met een dodelijke ziekte.
Studies hebben aangetoond dat de meest effectieve behandeling van AIDS een combinatie van drie geneesmiddelen samen, die vaak worden aangeduid als het AIDS cocktail. Deze drievoudige therapie verhoogt drug k