Het leven is een moeilijke ervaring. Misschien is het antwoord op Shakespeare's vraag "Om zijn of niet te zijn?" moet direct "Niet te zijn! Niet te lijden, niet te wachten, niet te voelen, niet om te werken, niet te hopen, niet door iets te passeren" ...
Er zijn een paar goede dingen in het leven, maar de vreselijke die zijn zo veel dat ze overtreffen de goeden, vooral omdat ze niet zo goed en ze zelfs worden beïnvloed veel door de slechte dingen van deze wereld, die zo veel zijn.
Wat een bedrog!
Wish leven was iets beter ...
Het lijkt zo geweldig als we zijn kinderen te zijn ...
Nou, in de meeste gevallen, omdat er zijn veel mensen in deze wereld die bittere smaak van het leven vanaf het begin te voelen.
In de meeste gevallen echter, toen we kinderen en we geloven dat hier kunnen we gelukkig zijn en dat alles is magisch en prachtig. We hebben geen aandacht besteden aan de slechte dingen.
Er zijn veel slechte dingen in deze wereld wel, die ervoor zorgen dat de bestaande en we hebben om ze te accepteren, want "er is geen andere manier".
< p> Nu, wat denk je dat? "Er is geen andere manier ...
" Is het niet deterministisch?
Ja, dit is het resultaat van menselijk conformisme en luiheid, en het resultaat van de wereldwijde onverschilligheid voor de menselijke pijn, want mensen zijn wolven hun gelijken.
Als we zijn kinderen, zijn wij van mening dat wij van elkaar houden en zijn vriendelijk.
Als we opgroeien echter beseffen wij dat niemand houdt van iedereen en dat de dingen op onze planeet zijn te moeilijk voor ons, mensen, vooral omdat de wereld die we gecreëerd is totaal absurd.
Iedereen zorgt alleen voor hun familie, vrienden, familie, honden en rode vissen.
Niemand geeft om hun buurman of voor mensen die ver weg wonen. En vele malen, ze niet echt de zorg voor iemand anders dan zichzelf ...
Als we niet deze bittere waarheid kennen, denken we dat de mens zijn "mensen". We denken dat ze gevoelens en ze denken dat logisch.
Maar als we volwassen worden en we de verschillende problemen van het leven onder ogen alleen, zonder de bescherming van onze ouders en zonder de algemene sociale bescherming die we eerder hadden als gevolg van onze tijd, realiseren we ons dat de meeste mensen zijn absurde en wrede
We worden behandeld als dieren, genegeerd alsof we spoken, vernederd, zoals bedelaars, en voortdurend verraden door iedereen.
onze beste vrienden, onze naaste verwanten, de persoon die we liefhebben,