Structurele Gezinstherapie is een model dat vooral wordt geassocieerd met de oprichter en Voorvechter, Salvador Minuchin. Het is een van de meest onderzochte modellen en is met succes in moeilijke gezinnen, zoals gezinnen met jeugdige delinquenten toegepast, gezinnen met iemand die lijdt aan een eetstoornis, gezinnen met een chemisch afhankelijke lid, families van lage sociaal economische status en gezinnen met een alcoholist.
Minuchin niet toeschrijven aan de traditionele moeder /vader en kinderen familie als de norm.
Hij is voorzien van alleenstaande ouders, evenals gemengde en stap gezinnen. Voor Minchin de gezonde familie bouwt een partner subsysteem waarin elk geschikt, voedt en steunt de uniciteit van de ander. Dit model erkent dat families zijn organismen in een continu proces van verandering, terwijl het proberen om hetzelfde blijven.
Het helpt mensen zien de patronen, processen en transacties van het gezin als systeem. Het model helpt ook een beoefenaar een concreet idee van wat er moet gebeuren in een gezin als het is om goed te functioneren.
Het biedt ook een kaart van wat er mis is in een disfunctioneel gezin is.
basisbegrippen
Minuchin suggereert dat het leven geschiedenis van een familie is een opeenvolging van experimenten in het leven. Hij ziet het gezin als een geïntegreerd geheel van een systeem. Het systeem heeft ook sub-systemen, omdat haar leden behoren tot andere instanties en organisaties in de gemeenschap waarin de familie basisstructuur en het patroon van de organisatie beïnvloeden.
Het model staat de patronen van interactie binnen familieleden die aanwijzingen op de basisstructuur en de organisatie van het systeem geeft. Structuur volgens Minuchin, verwijst naar de onzichtbare set van functionele eisen dat de manier waarop de familie interactie organiseert. Het kan ook worden beschouwd als de repetitieve, georganiseerde en voorspelbare manieren van familie gedrag dat ons in staat stelt om te overwegen dat een gezin heeft structuur die het mogelijk maakt om te functioneren.
Een familie werkt door middel van herhaalde transactionele patronen die het gedrag van familieleden te reguleren. Dergelijke patronen beschrijven hoe en aan wie, wanneer familieleden betreffen. De structuur van het gezin wordt beheerst door de algemene systemen van beperkingen, de "algemene" dwang en de "eigenzinnige".
In de generiek systeem, gezinnen hebben een soort van hiërarchische structuur volgens welke de ouders